PRETORIA-MARANATA, 29 Januarie 2017 AD, 10:15
Votum
Seën
Ps 138:1,2
Wet
Ps 119:48
Gebed
Skriflesing: Sefanja 2
Ps 89:13-15
Teks: Sefanja 2
Preek
Ps 89:16-18
Gebed
Kollekte
Sb 16:1-6
Seën
Preek: Sefanja 2
Soms vra my kinders by
die huis of hulle iets lekkers mag doen. En dan antwoord my vrou: Miskien, maar dan wil ek van nou af hê
dat julle almal mooi saamhelp en nie baklei nie. Vir die kinders is dit
duidelik. Daardie woordjie miskien
het vir hulle die klank van: Ja, dit mag. Hoewel hulle ook besef dat ‘n
voorwaarde daaraan verbonde is.
Hierdie woordjie miskien speel in Sefanja 2 ‘n belangrike
rol (Sef 2:3). Dit is soos ‘n ligstraaltjie aan die einde van ‘n donker tonnel.
Dit is daarom ook vanselfsprekend dat hierdie woordjie ‘n belangrik plek in
hierdie preek sal inneem.
Tema: MISKIEN is daar behoud, na dadelike en diepgaande verootmoediging
-
Dit is ‘n
laaste oproep aan mense van alle winstreke (verse 4-15) -
Dit is ‘n
laaste oproep aan God se eie volk (verse 1-3)
-
Dit is ‘n
laaste oproep aan mense van alle winstreke (verse 4-15)Sefanja 2 bestaan vir
die grootste deel uit profesië gerig tot die buurstate van die Jode. In
hoofstuk 1 het ons laasweek gesien dat die dag van die HERE, sy oordeelsdag, by
sy eie volk sal begin. Maar daarna sal op hierdie dag die reg ook herstel word
tot ver oor die grense van Israel. En daarom sien God die volke wat goddeloos
lewe en sy volk verneder het, nie deur die vingers nie. Kom ons kyk oor watter
volke dit gaan.Vanaf verse 4-15 vind
ons profesië teen die buurvolke van Israel, beginnende by die Weste, dan na die
Ooste, dan na die Suide en laastens na die Noorde. Om te begin by die Weste,
was daar die Filistyne.Hulle het Israel
mateloos gekwel. Dit weet ons wel uit die res van die Ou Testament. Verskillende
profete het die Filistyne gewaarsku vir God se oordeel. Profete soos Jesaja,
Jeremia, Esegiël, Amos. Sefanja noem hier die vier belangrikste stede van die
Filistyne: Gasa, Askelon, Asdod en Ekron.Wie was die Filistyne
eintlik? Hulle was oorspronklik afkomstig van eilande in die Middellandse See,
soos Kreta. In Esegiël word hulle daarom die Kretense genoem. Hulle was ‘n volk
wat van oor die see gekom het. Uit Amos weet ons dat die Filistyne, omdat hulle
‘n seevarende volk was, hulle ook met mensehandel, slawehandel, besig gehou
het. Hoewel Sefanja dit nie eksplisiet vermeld nie, laat die straf wat hy
aankondig mens wel in daardie rigting dink – sien vers 4. Hulle wat ander volke
ontvoer en ontwortel het, hulle sal nou self deur die HERE ontwortel word. Hulle
sal verdryf word uit die land wat hulle buitgemaak het. Die stad Asdod sal
onverwags op die middag, terwyl almal met hulle middagslapie besig is, oorval
word. Sonder slag of stoot sal Asdod ingeneem word en die mense ontvoer word. Die
hele Filistea sal ontvolk word. En die kus sal in die hande kom van die Jode. Eintlik
moet ek dit anders sê, soos daar in vers 7 staan: die kus sal ten deel val aan
die oorblyfsel van die huis van Juda.
Daar is geen Joods-nasionalisme in hierdie profesie nie. Sefanja plaas die Jode
nie bo almal nie.Nee, slegs die oorblyfsels van die huis van Juda, dit
is: slegs hulle wat nederig voor God se aangesig lewe. Hulle wat gehoor gegee
het aan God se oproep tot bekering. Hulle wat daardie woordjie miskien ter harte geneem het. Hieruit
blyk dus nou dat God sy woord waarmaak – daardie klein woordjie miskien. God hou Hom aan sy belofte. Die
oorblyfsel, die ootmoediges (tussen hakies, ootmoediges dis hulle wat hulleself
verootmoedig het). Want al die inwoners van Juda gaan welda in ballingskap. Maar
‘n res sal God bewaar. ‘n Res sal terugkeer uit ballingskap. Hulle kry van God
die land van die Filistyne. So staan dit hier.Die oorblyfsel, die
ootmoediges. Dit laat mens dink aan wat Jesus sê in Mattheüs 5:5: “Salig is die
sagmoediges, want hulle sal die aarde beërwe.”Dit is baie troosvol om
te besef: te midde van hierdie oordeelsprofesië bly God na sy volk omsien. Sy
volk is dan nie Juda as geheel nie, maar sy volk is die ootmoediges. Juis deur
die oordeel verskaf God aan hulle weer ruimte, kry hulle genade. So werk dit
vandag nog steeds. Wanneer God se oordeel die aarde tref, wil dit nie sê dat sy
liefde en genade afwesig is nie.Maar elkeen wat die
woordie miskien nie ter harte neem
nie, vir hulle is dit te laat. Dit geld vir God se eie volk, en dit geld ook
vir die Filistyne. Hierdie Westerbure word dus gestraf met ontvolking van die
land.Ons kom nou by die
Oosterbure. Ook hulle sal nie die gerig ontkom nie. By die Oosterbure moet u
veral dink aan Moab en Ammon (verse 8-11). Hulle sal gestraf word vir hoe hulle
Juda gespot het. Daar klink ‘n dreiging van vernietiging, net soos Sodom en
Gomorra destyds.Die vyandige gesindheid
van Moab en Ammon teenoor God se volk is algemeen bekend uit die Ou Testament. Dink
aan die geskiedenis van Bileam. Dink aan die Rigtertyd. ‘n Algehele verwoesting
net soos Sodom en Gomorra hang nou bo hulle koppe. Sodom en Gomorra het in
dieselfde landstreek gelê as waar die Moabiete en Ammoniete gewoon het. Dis
waar tot vandag toe die Dooie See geleë is. En ten ooste en noordooste van
hierdie see het Moab en Ammon gewoon. God sal hulle woonplekke omkeer. Dit sal
‘n veld vol brandnetels en soutpanne word. Sout is beeld vir onvrugbaarheid,
maar ook vir reiniging. En ook hier, net soos by die profesie teen die volke in
die weste, geld ook hier dat God hierdie gebiede ten ooste van Juda beskikbaar
sal stel vir die oorblyfsel, die res, wat hulle wel betyds bekeer het. Ja ook
die Oosterbure staan ‘n sware straf te wagte.Hulle het dit te wyte
aan hulle arrogansie teenoor God se volk, ja teenoor die HERE self. Is dit nie
vandag ook nog so nie? Mens ontmoet soms mense wat nie ‘n goeie woord oor het
vir die kerk nie. Wat heeltyd lelike dinge oor kerkmense kwyt raak. Maar as
mens bietjie dieper gaan, skuil daaragter ‘n houding van opstand teenoor die
HERE self. ‘n Wrewel, ‘n wrok, omdat die HERE die kerk seën en voorspoedig
maak. So ‘n houding het Moab en Ammon dus gehad. Hulle het deurlopend vir Israel
verkleineer. Hulle kritiek was nie soseer gerig teen Israel se sondes en
wêreldgelykvormigheid nie – dan sou dit tereg gewees het! Maar hulle het Israel
gehaat vanweë Israel se konneksie, sy verbond met die HERE God!Juis die feit dat die
Skepper van hemel en aarde ‘n verbond met Israel gesluit het, juis daardie feit
moes gesorg het dat Ammon en Moab bietjie respek vir Israel moes gehad het. Want
daar is maar EEN God, EEN Skepper van hemel en aarde. Alle ander gode is
bedenksels van mense. Uiteindelik sal alle mense voor hierdie God moet buig. Al
die kuslande van die nasies (vers 11). Hiermee bedoel Sefanja alle nasies, dus ook
Moab en Ammon.Ons wend nou ons blik na
die suide. Die Kusiete, staan daar in vers 11. Die woord Kus, oftewel die
Kusiete, word in die Bybel afwisselend gebruik vir sowel Ethiopië as Egipte. Ons
moet hier dink aan die mense wat aan die oewers van die Nylrivier gewoon het. Die
Nyl wat duisende kilometers diep in Afrika ontspring, en uiteindelik uitmond in
die Middellandse See. Langs die Nylrivier was daar al vir eeue lank ‘n
bloeiende en stabiele ekonomie.Maar ook aan hulle adres
is daar ‘n oordeelsprofesie. Julle sal met my swaard deurboor word. Dit sê die
HERE, wat ook die Skepper van die Nylrivier is. Hulle ongeregtighede sal God
nie vir altyd laat voortduur nie.Hierdie volke sal deur
die swaard ten onder gaan. Beteken dit dat daar vir Ethiopiërs en Egiptenare
geen moontlikheid is om salig te word nie?Gemeente, ook vir hulle
geld die woord: miskien. Dit wil sê,
vir die oorblyfsel wat hulle bekeer, wat nederig voor God lewe, ook vir hulle
is daar ‘n toekoms. Dink byvoorbeeld aan die Ethiopiese minister, die hofdienaar,
waaroor ons in Handelinge 8 lees. Hy het tot geloof in Jesus Christus gekom! Dink
ook aan die feit dat daar vandag ook Christene, geloofsgenote, in Egipte en
Ethiopië is.Ons het nou al na die
weste, ooste en suide gekyk, al die volke rondom Juda.Laastens kyk ons nog na
die noorde. Daar was veral Assirië, met die hoofstad Ninevé. Hierdie ryk word
gestraf vir sy trots en hoogmoed.Sien die uitspraak in
vers 15: “Dit is ek, en niemand anders nie!”Hierdie stad weier om
aan God die eer te gee, maar vereer homself. Hierdie plek, sê Sefanja, sal ‘n
wildernis, ‘n woestyn, word. As mens die naam van hierdie stad hoor – Ninevé –
dan dink ons dalk dadelik aan Jona. Die profeet Jona moes in Ninevé gaan preek
en die mense oproep tot bekering. Nou is dit so dat Jona meer as honderd jaar vóór
Sefanja gelewe het. Ook toe was Assirië al ‘n wêreldmag. Jona moes die hoofstad
Ninevé oproep tot bekering. Soos ons
weet, het die mense toe gehoor gegee
aan sy prediking.God het sy oordeel toe afgewend, al was Jona baie omgekrap
daaroor.Maar, gemeente, nou in
die tyd van Sefanja, nou is dit al weer honderd jaar later. En in die dae van
Sefanja het Ninevé dus verskriklik arrogant geword.Hulle het die wêreld
oorheers en het oor hulleself gesê: “Dit is ek, en niemand anders nie!” Maar
sulke hoogmoed duld God nie. Sefanja kondig God se oordeel oor hierdie groot
stad aan. En gemeente, daardie oordeel het ook plaasgevind. Ons weet uit
historiese bronne dat Ninevé in die jaar 612 vC verwoes is. Dit was omtrent
twee dekades na Sefanja se prediking.Hierdie groot, ryk,
luukse stad, waar die mense die houding gehad het van ‘ons is die beste’,
hierdie stad het ‘n wildernis geword. Ons lees byvoorbeeld in vers 14: Allerhande
gediertes, pelikane, krimpvarkies het hulle daar tuisgemaak. Die diere het
hulle intrek geneem waar vroeër ryk mense in luukse huise gewoon het. Dit is
nie presies duidelik watter spesies met die Hebreeuse woorde bedoel is nie. Die
Hebreeuse woord wat hier met pelikaan vertaal is, moet dalk eerder met uil vertaal word. En die woord wat met
krimpvarkie vertaal is, eerder met kraai.
Uile en kraaie, dit laat mens dink aan ‘n stad wat ‘n ruïne geword word. Dit
is tipies die soorte voëls wat mens in ‘n spookdorp sal verwag. Tragies, dat
daar waar duisende mense ‘n welvarende lewe gelei het, dat die diere nou hulle
intrek geneem het. So word hier Ninevé se lot geskets, die stad wat so ingenome
met homself was.(Tema: MISKIEN is daar
behoud, na dadelike en diepgaande verootmoediging1 Dit is ‘n laaste
oproep aan mense van alle winstreke (verse 4-15) -
Dit is ‘n
laaste oproep aan God se eie volk (verse 1-3)Wat was eintlik die doel
van al hierdie profesieë van Sefanja teen die heidenvolke? U onthou dat ons
laasweek aandag geskenk het aan die dag van die HERE, wat in hoofstuk 1
aangekondig is.Dit was ‘n
strafaankondiging gerig tot God se volk, spesifiek Juda en Jerusalem. Hulle was
eerste aan die beurt. Maar u onthou miskien ook nog uit hoofstuk 1 dat die
oordeelsaankondiging daar beskryf is in kosmiese terme. God sal die hele aarde
tot verantwoording roep. En gemeente, dit kan ons as die doel van hoofstuk 2
sien. Dit is ‘n bewys dat God honderd persent regverdig is. Elkeen word ter
verantwoording geroep. Elkeen, uit die noorde, ooste, suide en weste. Wat wel
opmerklik is, is dat die oordeelsaankondiging begin by Jerusalem. By God se
volk – by die kerk.Dit is opmerklik, of
laat ek eerder sê: dis die skokkende van Sefanja se profesie. Want soos God se
volk destys was, so is die kerk vandag ook dikwels. Ons praat maklik oor die
goddeloosheid van hulle wat buite die kerk is. Maar die skokkende is nou juis
dat God se oordeel by die kerk begin. Vervolgens gaan God dan ook verder, na
alle winrigtings toe herstel Hy reg en vrede op aarde. Dit kan ons uit hierdie
profesie leer.Maar in die tweede plek
is daar nog iets.En dit het veral te make
met die woordjie miskien, soos dit
ook in die tema staan. Deur onmiddellike en diepgaande verootmoediging is daar
MISKIEN behoud. Sefanja verkondig nie ‘n onverbiddelike God nie. Asof sy
oordeel soos ‘n lawine is wat nie gekeer kan word nie. In vers 3 staan daar:“Soek die HERE”, want
“miskien sal julle verborge bly op die dag van die toorn van die HERE.” Hierdie
miskien geld dus vir die wat hulle
bekeer, wat luister na dit wat die HERE vra. Vir hulle bied God ‘n
ontsnappingskans. Vir hulle, of hulle deel van God se volk is, of dat hulle
deel is van die heidenvolke, na die ooste, weste, noorde of suide. “Soek die
HERE, o alle ootmoediges van die land”, staan daar in vers 3. Dalk onthou u dat
ek verlede week verduidelik het dat die woordjie vir “land” ook vertaal kan
word as “aarde”. Mens kan hier dus ook vertaal: Soek die HERE, o alle
ootmoediges op aarde.Ja hierdie is ‘n
ontsnappingskans. Vir Jood en nie-Jood, vir elkeen wat voor die HERE kniel. Dink
byvoorbeeld aan toe die stad Jerigo verwoes is.Enkele mense het dit toe
oorleef. Dink ook aan die tyd toe in die Nuwe Testament die stad Jerusalem
verwoes is. Jesus het sy dissipels al voor die tyd gewaarsku. Wanneer julle gerugte
hoor dat die Romeine in aantog is teen Jerusalem, dan moet julle die stad
verlaat. Die dissipels en die vroeë Christene het toe hierdie instruksie van
hulle Heiland opgevolg, en so het hulle aan die oordeel ontsnap. God het die
geskiedenis eintlik reeds eerder so gelei dat sy kerk behoue gebly het. Want
nog voordat die Romeine gekom het om Jerusalem te omsingel, het daar ‘n vervolging
uitgebreek in Jerusalem teen die Christene. Saulus, Paulus het destyds daaraan
deelgeneem. Die gevolg van hierdie vervolging was dat die meeste Christene
Jerusalem nog lank voordat die Romeine gekom het, al verlaat het. Die Christene
moes op daardie oomblik vlug, maar daardeur is hulle gespaar vir die oordeel
wat later sou kom. So sien mens hoe God met sy vooruitsiende blik sy kerk, die
lewe van sy bemindes, bewaar, en alles, ja selfs vervolgings, laat meewerk ten
goede.Terug na Sefanja.
In Sefanja 1 het ons die
aankondiging van die dag van die HERE gelees.Daar is gewaarsku vir ‘n
werklike straf wat op koms was. Maar soos ek genoem het, die HERE is nie
onverbiddelik nie. Wie hom opreg bekeer, vind genade. Daaroor gaan verse 1-3
van hoofstuk 2. Kom tot julleself, ja kom tot inkeer! O nasie wat nie skaam
word nie! Voordat die besluit van God uitgevoer word. Kom vinnig tot inkeer,
want voor jy weet is dit te laat.Soek die HERE, dit wil
sê, gaan na Hom toe. Gaan na sy tempel toe. So is dit ook vandag: alle mense
weet wel waar die kerk staan. Maar lank nie almal kom Sondag kerk toe nie. Dis
wat Sefanja bedoel, as hy sê: soek die HERE.Gaan na sy huis, bid tot
Hom, bely jou sondes, verander jou lewe. Miskien sal jy verborge bly op die dag
van die toorn van die HERE. In hierdie woordjie miskien skuil die Evangelie. God is nie onverbiddelik nie. Laat ons
dit goed besef, want dit het ook ‘n impak op ons houding. Ook ons mag nie
onverbiddelik teenoor ander mense wees nie, al kom hulle nie, of nog nie, kerk
toe nie. Ook in ons houding moet mense daardie miskien kan sien. Hulle wat op die knieë gaan, vir hulle sal God ‘n
spesiale reëling tref op daardie dag van die oordeel. Daarom, soek
geregtigheid, soek ootmoed.Miskien sal jy verborge
bly. Dit is die enigste hoopgewende woorde in hierdie hoofstuk. Die laaste
houvas. Miskien. Dit wil sê: daar is
hoop vir wie hulle bekeer. En as kerkmense behoort ons onsself nie beter te ag
nie.Soos Sefanja ons leer,
die oordeel begin by God se huis. Dieselfde miskien,
dieselfde ontsnappingskans wat vir die goddeloses geld, dieselfde miskien geld ook vir ons. God se oordele is altyd in voorwaardelik vorm.
Ja ons Verbondsgod is barmhartig, juis ook te midde van sy regverdigheid. En
gemeente, in Christus word die miskien
van Sefanja 2 ja en amen!Dit wil sê: gewis en
seker!Sorg daarom dat jy by
Christus skuil, dat jou lewe verborge is, veilig is, in Christus. Dat jy in sy
huis kom skuil.Wat ‘n voorreg, om in sy
huis te mag wees.Amen.
(kyk in preek)