o HERE, waarom, staan U so ver weg en hou U verborge in tye van benoudheid?
Dawid, wat heel waarskynlik hierdie psalm geskryf het, is nie die eerste een wat hierdie vraag vra nie. Hy sluit aan by die wolk van getuies wat Rebekka, Moses, Josua, Habakuk en ander deur die geskiedenis insluit, wat dieselfde vraag aan God gevra het.
Is dit 'n vraag wat jy al ooit aan God gevra het? Ek is seker jy het ten minste al so gevoel. Ek het. Dit is 'n werklikheid in die wêreld waarin ons leef. In 'n wêreld waar ons tot lewe geroep word deur geloof en nie deur aanskouing nie. Dit lyk asof die arrogante mens, en die persoon wat niks vir God omgee nie, sukses behaal. Kyk na 'n persoon soos oudpresident Zuma, of selfs 'n man soos president Trump.
Maar dit is nie net politici nie. So baie mense kom met enigiets weg. Bendeleleiers word ryk, leef selfs lank, terwyl die onskuldiges nie vooruit kan kom nie en net armer word. Dit lyk nie of geregtigheid betaal nie. Is God werklik 'n goeie regter?
Om te vra "waarom" is nie 'n gebrek aan geloof nie, dit is 'n uitdrukking van geloof. Dit sê: "Ons weet God is goed. Ons weet dat Hy regverdig is. Dus, hoekom lyk dit soos dit lyk?!”
Die antwoord word gevind by hierdie tafel voor ons. Dit is die antwoord wat God aan die armes en onderdruktes gee. Aan die swakkes. Aan die wat wonder. Hy sê: Ek is goed. Ek is regverdig. Ek is teenwoordig onder die geringes. Ek het in die wêreld ingegaan; Ek het die volle gewig van boosheid gevoel. Ek weet wat jy ervaar, Ek het die uiteindelike waarom gevra – "Waarom het U my verlaat, o God?"
Waarom staan U so ver weg? Staan op, HERE!
- Die goddeloses
- Die gebed
- Die vertroue
Die goddeloses
In vers 2-11 vind ons 'n beskrywing van 'n goddelose persoon. En een ding wat uitstaan, is die absolute skokkende arrogansie van die goddeloses. Hulle verhef hulself teen God. Hulle sorg vir hulself en is giftig en vernietig almal rondom hulle. Hulle gee nie daarvoor om dat iemand anders floreer nie, solank hulle self maar floreer.
In baie van hierdie verse word daar gepraat oor trots. V. 2 in sy trotsheid ... v. 3 die goddelose juig ... v. 4. met sy neus in die hoogte... v. 5. hy blaas op hulle. Hulle is heeltemal selfgesentreerd. Die goddeloses praat van "hulle" begeertes, die dinge wat "hulle" sal bereik.
Hierdie selfgesentreerdheid lei tot 'n verloëning van God. Vers 4: Daar is geen God nie – dit is al sy gedagtes! Dit is die Bybelse definisie van 'n dwaas. En as daar geen God is nie, is daar geen wet hoër as hyself nie, daar is geen aanspreeklikheid, geen oordeel nie. In vers 5 vertel die psalmis vir ons dat God se gerigte hoog daarbo is, buite die dwaas se gesig. Van hier af ontaard sy optrede.
In trots dink die goddelose dat hy onaantasbaar is. Sy spraak word heeltemal vernietigend en nutteloos, vol leuens en leeg (sien vers 7). Fisiese misdaad volg (hinderlae, afpersing, moord) (sien vers 8), verdrukking volg (vers 9), die swakkes en magteloses word verbrysel (vers 10), en op die hoogtepunt van arrogansie dink die goddelose dat hy vir God se oë kan wegkruip, want God is magteloos – soos die armes. Hy behandel God soos hy die armes behandel. God en die armes is albei hulpeloos en kan niks doen nie. Is dit nie die wêreld waarin ons leef nie?
Die meeste mense vandag dink dat hulle onafhanklik is van God en oor Hom kan oordeel, dat daar geen gevolge vir hul sonde en rebellie sal wees nie. Dit is arrogansie! Dis eenvoudig hoe dit is. Die kern van alle sonde is hoogmoed. Ons weet beter as God.
Trots verbrysel mense. Kyk net na vers 10: die ellendiges sink verbrysel terneer en die ongelukkiges val in sy mag. Goddeloosheid en boosheid dwing mense op hul knieë.
Miskien voel jy so vandag. Miskien word jy verbrysel. Miskien is dit nie iemand spesifiek nie, maar, soos die Nuwe Testament sê, nie " teen vlees en bloed nie, maar teen die owerhede, teen die magte, teen die wêreldheersers van die duisternis van hierdie eeu, teen die bose geeste in die lug.” (Efesiërs 6:12)
Jy word deur sonde onderdruk; jy voel aangeval. Jy voel die mag van die duisternis soos 'n nat kombers oor jou siel. Jy voel asof God ver weg is, en jou lewe flikker soos 'n uitgebrande kers wat op die punt staan om uit te doof. Of miskien is dit iemand wat leuens oor jou vertel. Jou verraai, jou boelie, jou misbruik. Jy vra: Waarom staan U so ver weg?!
Gaan na Hom toe en bid. Bid met vrymoedigheid. Bid met vertroue. Bid met kinderlike vertroue en eerbied (Sondag 45)! Hy is die God wat hoor. Hy is die God wat antwoord! God het daardie versekering gegee ver bo wat Dawid ooit in Christus kon dink.
Die gebed
Ons sien in vers 12 dat die Psalmis God oproep om op drie verskillende maniere op te tree. Die Psalmis doen 'n beroep op God om: Staan op, HERE! O God, hef u hand op; vergeet die ellendiges nie!
"Staan op". Die uitdrukking "Staan op, o HERE" kom agt keer in die Skrif voor en word geassosieer met God se sorg vir sy volk en 'n nederlaag van, of oordeel oor, sy en hul vyande. Dit is die oproep van God se kerk! Kom ons te hulp!
Hierdie oproep word uiteindelik in die HERE Jesus verhoor. Toe Hy uit die dood opgestaan het – en die oorwinning oor ons uiteindelike onderdrukking verklaar het – nie Egipte of Dawid se vyande nie. Maar oor die groot vyand van die dood, die sonde, Satan! Hy het die kop van die slang vermorsel! Hy het opgestaan en deur sy mag al sy vyande op die vlug laat slaan!
"Hef u hand op". 'n Hand wat opgelig is, is 'n hand wat gereed is om te slaan. Let op dat die Psalmis nie die reg in eie hande neem nie, hy vertrou op die regverdige Regter om op te tree. God is getrou – En slegs wanneer ons in 'n God van Geregtigheid glo, kan ons werklik mense van vrede wees en ons vyande liefhê.
Romeine 12 sê: Moenie julle wreek nie geliefdes, maar gee plek vir die toorn, want daar is geskrywe: "Aan My kom die wraak toe, Ek sal vergeld," spreek die Here. Slegs wanneer ons dit glo, kan ons die res van wat Paulus skryf, gehoorsaam: 20 "As jou vyand dan honger het, gee hom iets om te eet; as hy dors het, gee hom iets om te drink, want sodoende sal jy op sy hoof vurige kole ophoop." 21 Laat jou nie deur kwaad oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie.
Liefde vir vyande is slegs moontlik as jy glo in 'n God van oordeel en wraak. Goddelike wraak moet werklik wees vir ons om nie self gewelddadig te wees nie. Mense hou nie altyd van 'n GOD van geregtigheid nie. Maar meestal omdat hulle nog nooit verskriklike onreg gely het nie.
Stel jou voor dat jy met ' n volk praat wie se huise en dorpe eers geplunder, toe verbrand en gelykgemaak is, wie se dogters en susters verkrag is, wie se vaders en broers se keel afgesny is.
Jou punt aan hulle is – Hulle moet nie wraak neem nie? Hoekom nie?
Volgens my is die enigste manier om nee te sê, om daarop aan te dring dat wraak slegs wettig is wanneer dit van God af kom. Geweld floreer wanneer ons glo dat God weier om die swaard op te neem. As God nie kwaad was oor ongeregtigheid en bedrog nie en nie 'n finale einde aan geweld gemaak het nie, sou daardie God nie aanbidding waardig wees nie. Maar die God van die kruis – die God van ons Here Jesus Christus – is 'n God wat elke sonde, elke onderdrukking ernstig opneem.
Wat ek sê, word pragtig uitgedruk in vers 14-15: U het dit gesien; want U aanskou die moeite en verdriet, sodat ‘n mens dit in u hand sal gee. Aan U gee die ongelukkig dit oor; U was ‘n helper van die wees. Verbreek die arm van die goddelose en slegte; besoek sy goddeloosheid totdat U niks vind nie!
Die vertroue
Liewe gemeente, ons God hoor die geroep van die gebrokenes. Hy hoor die geroep van die onderdruktes. Hy het met die vyand afgereken. Hy het die beslissende slag aan die bose gegee. As Dawid dit geweet het, hoeveel te meer nie julle wat in Christus leef, na die oordeel oor die sonde nie! Julle wat die redding van onderdrukking gevoel het – Julle wat vrygemaak is in Christus! Dawid het net die Pasga gehad! Ons het die nagmaal!
Hierdie maaltyd is bedoel om jou hieraan te herinner, sodat die woorde van v. 16-18 altyd in jou hart kan weergalm en op jou lippe kan wees.
DIE HERE IS KONING vir ewig en altyd. Maak nie saak hoe hierdie wêreld lyk nie – Hy regeer, en heidene vergaan uit sy land. SY land – Dawid praat waarskynlik van die land Israel – maar ons kan dit uitbrei na die hele aarde! Hy besit dit alles! Hy het gekom om alles vir Homself te verlos! Dit is sy land. Sy skepping. Alle nasies, alle heidene sal uit sy land vergaan – totdat daar net een koninkryk oor is – en dit is die koninkryk van die KONING – Koning Jesus. En die sagmoediges sal die aarde beërwe. Nie die trotsaards en hoogmoediges nie.
En dit is hierdie Koning wat die begeerte van die ootmoediges hoor (vers 17). Ek hou daarvan hoe dit geformuleer word. Daar staan nie: "Hoor die stem van die ootmoediges" nie, maar: "Hoor die begeerte van die ootmoediges." Die harte verlang! Hy hoor dit, geliefdes – die Koning van die konings en Here van die here! Hy weet waardeur jy gaan, waardeur jy gegaan het. Hy ken jou. En U sal hulle harte versterk, u oor sal luister, soos 'n vader wat buk om sy kleintjie te hoor (vers 17b). Hy doen dit aan die wese – die wat geen huis het nie. Wat geen ondersteuning het nie. Wat geen sekuriteit het nie. Dit is na die hulpeloses dat God kom. Na die verdruktes. Is dit jy? Roep vandag met vertroue uit en word bemoedig deur die tafel!
Die laaste vers sê: Geen mens uit die aarde sal langer voortgaan om skrik aan te jaag nie. O, wat 'n dag om na uit te sien! Die Verlosser is 'n regter! Dit is die mens van die aarde wat verskrikking bring, maar die Mens uit die hemel wat vrede gebring het! Hy het nie ver weg gestaan nie, maar naby gekom! Selfs om te oordeel en die oordeel van ons sonde op Homself te neem. Om ons vry te maak! Om Hom te aanbid. Kom proe daardie vryheid en ervaar sy nabyheid, sodat die wolk wat jou siel te lank oorskadu het, deur die son van die evangelie deurboor kan word.
Amen.