Doop? Waarom doop ons? Wat is die nut daarvan? Wat ontvang ons tydens die doop? Vir wie is dit? Dit is 'n paar vrae wat ons hoop om vandag te beantwoord. Die doop is 'n geskenk wat jy veronderstel is om regdeur jou lewe te gebruik. Dit is 'n werklikheid en 'n belofte. 'n Werklikheid dat God vandag vir jou is, en 'n belofte dat Hy jou God vir die toekoms sal wees. Dit sê dat God vir jou is en jou sal huis toe bring. Dit is 'n waarborg vir jou wat jou reaksie van geloof vereis. Dit is die evangelie wat sigbaar gemaak word.
Kinders van God: Die Doop is 'n geskenk wat jy ontvang vir jou lewensreis. Gebruik dit.
- Waar bevind jy jou op jou lewensreis?
- Wat het jy in die Doop ontvang?
- Wie het dit ontvang?
- Waarom het jy dit ontvang?
Waar bevind jy jou op jou lewensreis?
Paulus sê: “Want ek wil nie hê, broeders, dat julle nie sou weet nie...” (1 Kor. 10:1). Of jy kan ook sê: “Ek wil nie hê dat julle moet onkundig wees nie.” Die Korinthiërs was laks. Hulle het opgehou om versoeking ernstig op te neem, hulle het die idee gehad dat God hulle gered het, en dat hulle die beloofde land bereik het. Daar het dus verdeeldheid, seksuele sonde en 'n algemene ‘laissez-faire’ (laat dit maar so wees) -houding tot aanbidding ontstaan, of dit nou kos was wat aan afgode geoffer is, of 'n gebrek aan respek vir die nagmaal. Of ‘n gebrek aan erns in die hantering van sonde.
Hulle het gedink hulle het dit gemaak. Maar eintlik was hulle nog ver van die beloofde land. Met baie versoekings wat voorlê, en baie strikke wat Satan vir hulle gestel het. Paulus waarsku hulle dat hulle moet stry, gedissiplineerd moet wees en die voorbeeld moet volg van die Ou-Testamentiese kerk. Net omdat jy al die verbondseëninge in die wêreld ontvang het, is dit nie vanselfsprekend dat jy gered is nie. Nee, die Christen se lewe is 'n stryd, 'n wedloop, 'n bokstoernooi wat dissipline, volharding en selfbeheersing vereis, en 'n voortdurende vertroue op die beloftes van God in die persoon van Christus.
Soos Paulus in die direkte konteks in hoofstuk 9:24-27 sê:
Weet julle nie dat die wat op die baan hardloop, wel almal hardloop, maar dat een die prys ontvang nie? Hardloop só dat julle dit sekerlik kan behaal. En elkeen wat aan 'n wedstryd deelneem, onthou hom in alles – húlle nogal om 'n verwelklike krans te ontvang, maar ons 'n onverwelklike. Ek hardloop dan soos een wat nie onseker is nie; ek slaan met die vuis soos een wat nie in die lug slaan nie. Maar ek kasty my liggaam en maak dit diensbaar, dat ek nie miskien, terwyl ek vir ander gepreek het, self verwerplik sou wees nie.
Hulle het in 'n sekere sin alreeds die prys ontvang – of dis wat hulle gedink het. Maar Paulus sê: “Nee, jy is aan die begin van die reis. Soos die Israeliete wat die verbondseëninge ontvang het op pad na die beloofde land. Jy het dus die verbondseëninge van die doop en die nagmaal ontvang om jou op die pad te help. Maar jy moet reageer en daarvan gebruik maak. Die doop is nie aan jou gegee sodat jy kan terugsit, niks doen en dink dat jy hemel toe sal gaan nie. Die doop is 'n verbondsteken om jou te herinner aan die beloftes van God, sodat jy in Hom 'n onverwelklike krans kan ontvang.”
Liewe gemeente, julle is gedoop. Maar dit is nie die einde van die reis nie. Dit is die begin van die reis. Moenie dink dat jy maklik in die hemel gaan kom nie. Moenie dink dat jy outomaties heilig sal wees nie. Ons doopsformulier sê: “Hierdie verbond bestaan uit twee dele, 'n belofte en 'n eis”; deur die doop word ons deur die Here geroep en verplig tot 'n nuwe gehoorsaamheid. En dan verduidelik hy die nuwe gehoorsaamheid. Ons word geroep om daarna te streef terwyl ons na die beloofde land reis.
Waar is ons op die reis? Wel, ons is nog nie daar nie. Ons is bevry van slawerny, ons het die verbondstekens ontvang om ons op die pad te help, maar ons reis is nog nie voltooi nie. Die doop herinner ons daaraan. As ons dáár was, was die doop nie nodig nie. Want die teken en seël sou verswelg word deur die werklikheid. Laat ons dit onthou. Ons moenie lusteloos of ontspanne raak nie. Die doop is aan jou gegee. Dit is die drie-enige God wat jou belowe dat jy Syne is. Nou is die vraag: Sal jy dit jou eie maak? Sal jy die werklikheid uitlewe? Sal jy Sy beloftes nakom en alle versoekings weerstaan? In die doop het jy meer ontvang as wat jy jou ooit kon indink.
Wat het jy ontvang?
1 Korinthiërs 10:2-4: “en almal in Moses gedoop is in die wolk en in die see, en almal dieselfde geestelike spyse geëet het, en almal dieselfde geestelike drank gedrink het, want hulle het gedrink uit 'n geestelike rots wat gevolg het, en die rots was Christus.” Hierdie mense van wie hy praat, is uit slawerny bevry, vrygemaak deur die krag van God in die oordeel oor Egipte. Ongelooflik. Met hierdie groot dade van God het hulle na die beloofde land gegaan. Hierdie oomblik moes 'n konstante herinnering gewees het dat God vir hulle sou sorg. Dat Hy hulle huis toe sou bring. Dat hulle nie meer slawe was nie, maar verlos as kinders van God!
Liewe gemeente, dit is wat die doop vir jou beseël! Kyk wat sê die belydenis: “… dit besprinkel die siel en reinig dit van sy sondes en laat ons, wat kinders van die toorn is, as kinders van God weergebore word. Dit gebeur nie deur die uitwendige water nie, maar wel deur die besprinkeling met die kosbare bloed van die Seun van God, ons Rooisee waardeur ons moet trek om aan die slawerny van Farao, dit wil sê die duiwel, te ontkom en om in die geestelike land Kanaän in te gaan.”
Die kosbare bloed van Christus is ons Rooisee! In jou doop word die oneindig waardige bloed van ons Here Jesus Christus aan jou toegedien, en jy word vrygemaak! Deur dit te doen druk God Sy merk op julle as ‘n volk wat bevry is van Satan se mag. Deur hierdie teken bewys God aan jou dat Hy nou jou voorsiener, beskermer en gids is.
Ons lees: “en almal in Moses gedoop is in die wolk en in die see”. Liewe gemeente, het julle geweet dat die Israeliete gedoop is? Dit is wat ons hier lees. Hulle is in Moses gedoop. Moses was die middelaar tussen God en die mens. In Moses het hulle toegang tot God gehad en God se Woord ontvang. Deur sy werk het hulle bevryding uit Egipte geniet. Hulle is so te sê met hom geïdentifiseer. Jy kan dit vertaal as: “Hulle is almal met Moses verenig deur die doop in die wolk en in die see.”
Moses was die voorloper van Christus. Moses het die uiteindelike bevryding in Christus - as die groot Verlosser wat Sy volk uit die land van slawerny sou lei – voorspel. Julle is nie in Moses gedoop nie, maar in Christus! Geliefdes, hoeveel groter is julle seën en die werklikheid wat julle geniet, as dié van die Israeliete.
Net soos aan die begin van die reis toe God hulle deur die see gestuur en hulle met die wolk gelei het, so het Christus self aan die begin van jou reis belowe dat Hy jou God sal wees en jou as Sy verbondskind sal lei. Dit word alles aan jou gegee en belowe tydens die doop!
Die Israeliete het dit aan die begin van hul reis ontvang. Hulle het niks gedoen om dit te verdien nie. Wat 'n genade! Hierdie geslag het die verbondsbeloftes van God ontvang, die tien plae gesien, deur die see geloop, God se teenwoordigheid en leiding geniet, hulle het dit alles gehad! Kyk na die volgende vers: “en almal dieselfde geestelike drank gedrink het, want hulle het gedrink uit 'n geestelike rots wat gevolg het, en die rots was Christus.” Die rots was Christus! Sien jy wat hierdie mense ontvang het?! Sien jy wat jy ontvang het?! Die werklikheid van alles wat hulle gesien het, is joune in Christus! Ons is nou afgesonder vir Hom, om Sy volk te wees. Soos die belydenis lui: “Deur die doop word ons in die kerk van God opgeneem en van alle ongelowiges en vreemde godsdienste afgesonder om heeltemal Sy eiendom te wees...”
Jy ontvang Christus! En in Hom is julle verenig met die Vader deur een Gees. Hy het jou bevry van die magte wat jou ‘n slaaf gemaak en jou van alle waardigheid en menslikheid ontneem het. Hy het belowe om jou te lei en jou gids te wees, en om onder julle te woon, nie in die wolk nie, maar deur Sy direkte Woord en Gees. God het Hom daartoe verbind om jou God te wees! Die Skepper, die Onderhouer van die heelal, jou Vader! “Hy gee ons egte sekerheid van sy Vaderlike goedheid; Hy beklee ons met die nuwe mens en ontklee ons van die ou mens en al sy werke.” Glo jy dit? As dit die geval is, sal jy jou oë op Hom alleen rig en op geen ander nie. Dit is vir jou!
Wie het dit ontvang?
Vir wie? Vir almal. Al die verbondskinders van God. Vir kinders en volwassenes. Wie het deur die see geloop? Wie het die wolk gevolg? Net die mans? Net die grootmense? NEE! ALMAL. Die hele verbondsvolk – kinders sowel as volwassenes. Wie het hierdie genade van God ontvang? Die hele verbondsvolk. Kinders was daar, en ook hulle is in Moses gedoop. Kinders moes uit Egipte gered word. Kinders moet gered word van die heerskappy van Satan.
Dit is ongelooflik wat hierdie kinders wat deur die see geloop het, ontvang het sonder om dit ooit te weet. Hulle is bevry uit die slawerny. Hulle is saam met hul ouers deur die wolk gelei. Hulle het die manna geniet; hulle het die water uit die rots geniet. So is dit ook in hierdie kerk. Soos een teoloog sê: “Voordat hulle die verhaal van Christus kognitief verstaan, voordat hulle geloofsbelydenis kan doen, voordat hulle op hul eie kan sit en die badkamer gebruik, of 'n beduidende bydrae kan lewer tot die werk van die kerk, word daar genade oor hulle uitgespreek en word hulle as deel van ons aanvaar. Hulle word as God se volk gereken voordat hulle self iets kan wys.”
ALMAL het uit die rots gedrink. Almal is in die wolk en in die see gedoop! Ons sien dat die woord vyf keer hier gebruik word. Moenie dat enigiemand vir jou sê dat God se verbondseëninge net vir volwassenes is nie! Dit is duidelik uit hierdie teks dat daar 'n verband is tussen die Ou en die Nuwe Testament. Ons drink albei uit Christus. Ons is albei gedoop. En dit is duidelik dat kinders die verbondseëninge van die Ou Testament geniet het, en daarom ook die verbondseëninge van die Nuwe Testament moet geniet.
Dit is hoekom ons ons hiermee kan vereenselwig: “Christus het sy bloed nie minder vir die reiniging van die gelowiges se kindertjies as vir die volwassenes vergiet nie.”
Liewe gemeente – sien julle dat daar 'n direkte verband is tussen die Ou Testamentiese verbondsvolk en ons? Hulle is gedoop, hulle het dieselfde geestelike voedsel en drank geniet! Hulle het die sakramente geniet. Hulle is deel van die kerk. Ons volg die voetspore van ons voorvaders. Dit is een geskiedenis – hulle geskiedenis is ons geskiedenis. Ons kan direk by hulle leer! Soos een teoloog gesê het: “Wat ook al die nuwighede en diskontinuïteite wat die nuwe skepping in Christus teweeggebring het, Israel en die Christelike kerk behoort tot 'n enkele geskiedenis van God se dade en selfopenbaring.”
Die hele verbondsvolk van God het hierdie seëninge ontvang, maar dit beteken nie dat hulle almal hierdie seëninge vir hulself toegeëien en gebruik het nie. In die lig van so 'n uiterste goddelike vrygewigheid aan almal, sal minder as almal hierdie seëninge hul eie maak soos wat hulle deur die woestyn gaan.
Waarom het hulle dit ontvang?
Dit gee ons die volledige prentjie. Waarom het jy hierdie verbondsteken en -seël aan die begin van jou Christelike reis ontvang? Nie sodat jy agteroor kan sit met jou voete in die lug en dink dat alles in orde sal wees nie, maar om jou 'n onwankelbare hoop op God te gee, 'n geloof wat jou beskerm teen alle versoekings. Om aan jou uithouvermoë en volharding te gee, om aan te hou as alles hopeloos lyk. Selfbeheersing en dissipline wanneer jou passies en begeertes in jou woed. Dit word aan jou gegee sodat jy kan hoop as alles hopeloos lyk. Om lief te hê selfs as jy niks voel nie. En om in geloof te bly wandel, al is dit soms 'n droë en dorre woestyn.
Laat ons dit gebruik en nie misbruik nie! Vers 6-13 gee 'n paar insigte oor hoe om dit te gebruik en nie te misbruik nie:
- Paulus sê: “Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.” Moenie vir 'n oomblik steun op jou eie geregtigheid, jou eie krag nie. Jy kan nie vertrou word nie; jy is nie getrou nie! Maar Hy is! Hy het dit in die doop gesê! Steun op Hom! Verneder jouself voor Hom!
- Hy het ons alles gegee wat ons nodig het deur Sy beloftes om teen versoekings te stry. Hy is getrou aan Sy beloftes en gee ons 'n manier om daaraan te ontkom. Die Israeliete het alles gekry wat hulle nodig gehad het om die versoekings te weerstaan! Hulle het die sakramente ontvang, hulle het gedrink uit die geestelike Rots wat Christus is! Liewe gemeente, hoeveel te meer moet ons nie daarop ag slaan om nie te val nie.
As ons ons oog hou op die persoon en werk van Christus wat deur die doop uitgebeeld word, as ons lewe uit die verlossing wat Hy bewerkstellig het, deur ons toe te laat om nie deur die See te gaan nie, maar deur Sy bloed, dan sal ons ons nie na afgode wend soos hulle gedoen het nie, want die skoonheid van Christus sal alle afgode oortref. Dan sal ons seksuele immoraliteit ten alle koste weerstaan, omdat ons Sy suiwer en heilige liefde leer ken het wat ons verander tot Sy beeld. Ons sal Christus nie op die proef stel nie, want ons weet dat Hy Homself alreeds bewys het in Sy dood en opstanding. Ons het geen verdere teken van sy verbondsliefde vir ons nodig nie!
As ons nie die beloftes van die doop nakom nie – as ons Hom nie vertrou na alles wat Hy ons gegee het nie, kan ons die oordeel verwag van 'n jaloerse God, wat Sy bruid liefhet en haar dissiplineer om haar terug te bring. Met elkeen van hierdie voorbeelde sien jy die oordeel, en hierdie oordeel het op hulle geval juis omdat hulle God se verbondsvolk was wat gedoop is en van wie ‘n mens sou verwag om daaruit te lewe. In vers 8 sterf 23000 omdat hulle seksueel onsedelik gehandel het. Vers 9: hulle het deur die slange omgekom. Vers 10: hulle het deur die verderwer omgekom. Soos Hebreërs 12:28-29 sê: “Daarom, omdat ons 'n onwankelbare koninkryk ontvang, laat ons dankbaar wees, en so God welbehaaglik dien met eerbied en vrees. Want onse God is 'n verterende vuur.” Die oordeel begin by die gedoopte verbondsgemeenskap.
Liewe gemeente, as dit is wat met diegene gebeur het wat nie hulle doop deur die see en die wolk ernstig opgeneem het nie; en Christus ontvang het, maar Hom nie hulle eie gemaak het nie, hoeveel te meer dan vir ons aan wie die “einde van die eeue gekom het!” Staan vas, gemeente! Op die beloftes van God! Op die werklikheid van jou doop!
Daar is die verhaal van Luther, toe hy deur Satan aangeval word, skreeu hy: “Baptizatus sum!” “Ek is gedoop!” Soos Chester, 'n Engelse teoloog, skryf: “Sy omstandighede het maar donker gelyk. Maar sy doop was 'n feit, en dit omvat die belofte van God.”
Liewe gemeente, weet julle nie dat alle atlete wat aan 'n wedloop deelneem, wel almal hardloop, maar dat slegs een die prys ontvang nie? Hardloop dus die wedloop sodat jy die prys mag kry!
Amen.