Want net soos die liggaam een is en baie lede het, en al die lede van die een liggaam, al is hulle baie, een liggaam is, so ook Christus. Dit is verstommend dat hy sê: "So ook Christus." Jy sou verwag het dat hy dalk sou sê, "So ook die kerk." Maar hierdie gedeelte gaan nie eerstens oor eenheid met mekaar nie – maar oor ons eenheid met Christus as sy liggaam. Dit wys hoe diep die apostel se oortuiging gewortel is in die geloof dat die kerk geheel en al volgens Christus se eie lewe daarin, leef.
Hulle verbreek nie net die eenheid met mekaar deurdat hulle verdeeld is nie, hulle misbruik die liggaam van Christus. Jy sien, wanneer ons met Christus verenig is en onder mekaar verdeeld is, is daar 'n probleem – omdat Christus nie verdeeld kan wees nie.
Ons raak so gewoond aan die woord ‘lede’ dat ons nie daardeur gekonfronteer word nie: hy praat van liggaamsdele, organe en ledemate. Die liggaam is een samehangende geheel, maar daardie een samehang-ende geheel bestaan uit baie verskillende dele.
Soos een teoloog sê: "Dinge wat deel van 'n enkele organisme is, kan van mekaar verskil: dinge wat nie baie dieselfde is nie. Ses pennies is redelik verskillend en tog baie eenders: my neus en my longe verskil baie, maar hulle is lewendig net omdat hulle dele van my liggaam is en ‘n gemeenskaplike lewe deel. Christene dink aan individue nie as blote lede van 'n groep of items in 'n lys nie, maar as organe in 'n liggaam wat van mekaar verskil en elkeen bydra wat geen ander kan nie."
En hoe word dit bewerkstellig – hoe het jy deel van hierdie liggaam geword? Ons lees in vers 13: Want ons is almal ook deur een Gees gedoop tot een liggaam, of ons Jode of Grieke is, slawe of vrymanne; en ons is almal van een Gees deurdronge. Die enigste manier waarop jy deel van hierdie liggaam word, is as jy deur die Heilige Gees daarmee verenig is, waarvan die doop die teken en seël is. In die doop is jy ingelyf in die liggaam van Christus, in daardie rykdom van seën en uitdaging, wat die enigste basis van ons bestaan is. Die kerk is niks sonder die Gees nie.
Maar vervul met die Gees, is alle lede 'n belangrike deel van die liggaam. Let op die woord ‘almal’ wat twee keer in vers 13 voorkom. ALMAL van julle – dié wat aan Paulus behoort, of Petrus, of Sefas. Die wat swak is en die wat sterk is, die wat getroud is, en die wat ongetroud is, die wat Grieks is en die wat Jode is. Elke persoon vervul sy eie spesiale rol. Soos Paulus sê "Want ook die liggaam is nie een lid nie, maar baie." Met hierdie drie verse as inleiding, gaan hy verder en toon aan hoe dit gebeur.
Bellville VGK, jy is die liggaam van Christus en elkeen individueel lede daarvan.
- God het jou hier geplaas en verenig.
- Daarom is elke lid noodsaaklik.
God het jou hier geplaas en verenig.
Jy is nie hier as gevolg van jou werk, of omdat jou gesin in hierdie kerk grootgeword het, of omdat jy nog altyd hierheen gekom het nie. Dit is die middel wat God gebruik het om jou hier te kry, maar dit is nie hoekom jy 'n lidmaat van hierdie kerk is nie. Jy is 'n lidmaat van hierdie kerk omdat God dit so beskik het dat jy hier is.
Hy begin sy argument in vers 15: As die voet sou sê: Omdat ek nie die hand is nie, behoort ek nie aan die liggaam nie — behoort hy daarom nie aan die liggaam nie? En as die oor sou sê: Omdat ek nie die oog is nie, behoort ek nie aan die liggaam nie — behoort hy daarom nie aan die liggaam nie? Die probleem was nie net 'n individualistiese gees nie, dit was ook 'n groepvormende gees. Nie net individue wat dink hulle is beter, of slegter nie, maar verskillende groepe.
Groepsvorming is wanneer mense met ‘n sekere denkwyse, persoonlikheidstipe of ‘n leier saam groepeer. Dit is die teenoorgestelde van die liggaam, waar mense wat niks in gemeen het nie, behalwe geloof in Christus, bymekaar pas. God sê moenie probeer om deel te wees van iets bo en behalwe dit waarvan God jou deel gemaak het nie. 'n Elite "groep" Christene. Dit lyk asof dit in die kerk gebeur het met die individue wat sigbare gawes gehad het.
En aan die ander kant was daar 'n individualistiese ingesteldheid. Waar die gedagte was: "Wel, ek dra nie by nie – so ek maak nie saak nie." Of "Ek doen baie meer werk, so ek maak meer saak."
Stop die individualistiese denke! Jy dink aan jouself! Sommige mense was vol selfbejammering. Dit is die mense met ‘n "Ek is nie 'n oog- of hand-mentaliteit nie." Hulle beoordeel hul verbondenheid aan Christus volgens die funksie wat hulle in die liggaam het. Dit is belaglik as jy daaraan dink. In 'n liggaam is daar geen rede om jaloers te wees op 'n ander se gawes nie, omdat jy voordeel daaruit trek.
Kla die voet as deel van die liggaam omdat dit nie deel van die hand is nie. Nee, dit funksioneer as 'n voet – net soos die kop van die liggaam die rigting bepaal. Is die kinders hier enigsins minder deel van die liggaam as die ouderlinge omdat hulle 'n ander rol vervul? Nee sê Paulus. 'n Liggaam funksioneer nie so nie.
Soos hy in vers 17 sê: As die hele liggaam oog was, waar sou die gehoor wees? As dit geheel en al gehoor was, waar sou die reuk wees? Met ander woorde, vir ‘n liggaam om te kan funksioneer, moet elke deel sy deel doen waarvoor God hom aangestel het.
Dit is die ding: “Maar nou het God elkeen van die lede in die liggaam gestel soos Hy gewil het.” Presies dit, is God se werk. Elkeen van julle is uniek deur God geplaas om jou deel as deel van die liggaam te doen. God het jou beskik. Dit is nie per ongeluk dat jy hier is nie. Dit is goddelike beskikking. Hy het hierdie kerk op hierdie spesifieke manier saamgestel sodat ons aan Hom die eer kan gee as ‘n liggaam. Elkeen van julle.
Hy praat hier van jou. Hy het nie 'n fout gemaak nie, so moenie dink dat dit 'n fout is dat jy hier is nie. Die vertrekpunt is die geloof dat God weet wat die beste is – God het my hier geplaas wat beteken dat ek hier moet inpas. Net omdat jy anders is – en ek ken 'n paar van julle wat so voel – beteken nie dat jy nie ‘n deel van die liggaam is nie. 'n Oog en 'n long verskil baie, maar hulle funksioneer as deel van een liggaam.
“As almal een lid was, waar sou die liggaam wees? Maar nou is daar wel baie lede, maar net een liggaam.”
Wat sou gebeur as die hele liggaam 'n oog was? Dit sou nie 'n liggaam wees nie, maar dood, en net geskik vir wetenskaplike ondersoek onder 'n mikroskoop. Die liggaam leef net werklik deurdat elke lid sy deel doen. En dink daaraan as jy jouself uit die liggaam verwyder, sal jy baie lank lewe? Hoe lank bestaan 'n hand as dit van die liggaam afgesny word. Dit doen nie, dit kan nie. Die Bybel ken geen Christene wat nie terselfdertyd lewende en aktiewe lede van die liggaam van Christus is nie. Dit kan eenvoudig nie wees nie. Jy kan nie verkondig dat jy geloof in Christus het en nie deur die liggaam van Christus in gemeenskap met Hom wees nie.
Dus, “die oog kan nie vir die hand sê: Ek het jou nie nodig nie; of ook die hoof vir die voete: Ek het julle nie nodig nie.” Paulus sê vir die kerk om op te hou om te maak asof die een werk minder belangrik is, maar hulle moet begin om mekaar te waardeer, want hulle het mekaar nodig. Kom ons neem die kop en voete as voorbeeld. Dit gebeur so maklik dat die kop dink dat die enigste ding wat die kerk nodig het, goeie teologiese en Bybelse waarheid is. Goeie leerstelling. Aan die ander kant kan die voete sê: "Ek is die plek waar die rubber die pad tref. Ons moet optree. Ons moet in die wêreld inbeweeg, ons hoef nie soveel tyd te spandeer aan nietighede dat ons nooit iets doen nie! En so staan die kop en die voete teen mekaar – wanneer hulle mekaar regtig nodig het. Dink net as hulle saamgewerk het! Hulle is albei noodsaaklik. Ons het diep denkers nodig, en mense wat aktief is en daardie leerstelling toepas op die alledaagse lewe.
Daarom is elke lid noodsaaklik
Hy skryf: “Maar veel eerder is dié lede van die liggaam noodsaaklik wat die swakste lyk; en dié lede van die liggaam wat vir ons minder eerbaar lyk, beklee ons met oorvloediger eer, en so het ons onsierlike lede oorvloediger sierlikheid, terwyl ons sierlike lede dit nie nodig het nie.” Snap jy dit? Sommige mense se rolle is minder glansryk. Maar hierdie minder glansryke rolle verdien die grootste eer – omdat dit onontbeerlik is.
Kan jy aan ‘n paar gawes dink wat op ‘n manier met groter beskeidenheid gedoen moet word? Ek dink aan dinge soos vrygewigheid en gebed. Hierdie dinge word dalk nie gesien nie, en in werklikheid beveel Jesus selfs dat ons dit nie moet doen om deur mense gesien te word nie. Hierdie dinge moet regtig meer eer kry. Die gebrek aan openbare erkenning beteken nie dat God daardie gawes as waardeloos ag nie. Die feit is dat God self groot eer gee aan daardie gawes wat nooit gesien word nie. Liewe gemeente, God oordeel nie die uiterlike voorkoms nie, maar die hart.
Net omdat iemand swakker in die geloof is, beteken dit nie dat hulle gemis kan word nie. Soms is dit juis hierdie lidmate wat vir ons die diepte en breedte van die genade en liefde van God leer. Hulle leer ons dat dit nie in die eerste plek is wat óns doen nie, maar wat God gedoen het. Onthou 1 Korintiërs 1: “maar wat dwaas is by die wêreld, het God uitverkies om die wyse te beskaam; en wat swak is by die wêreld, het God uitverkies om wat sterk is, te beskaam; en wat onedel is by die wêreld en wat verag is, het God uitverkies, en wat niks is nie, om wat iets is, tot niet te maak, sodat geen vlees voor Hom sou roem nie.”
“Maar God het die liggaam saamgestel en aan die misdeelde lid oorvloediger eer gegee, sodat daar geen verdeeldheid in die liggaam mag wees nie, maar dat die lede gelyke sorg vir mekaar mag dra.”
Geen verdeeldheid nie – maar dat almal dieselfde waarde sal hê. Dit impliseer dat as daar verdeeldheid is, die lede nie so baie vir mekaar omgee nie. As hulle 'n verdraaide siening van gawes en status het, sal die gesondheid van die hele liggaam nie vir hulle belangrik wees nie. Maar dit is eenvoudig nie hoe 'n liggaam funksioneer nie. As my kop seer is, is die hele liggaam seer, as ek my vinger met 'n hamer slaan, is die liggaam nie onverskillig nie. Wanneer ek 'n roomys op 'n warm dag met my mond geniet, juig my hele lyf. So is dit ook met die liggaam van Christus.
“En as een lid ly, ly al die lede saam; en as een lid geëer word, is al die lede saam bly.” Is jy werklik opgewonde wanneer iemand anders suksesvol is, so opgewonde asof dit jy self is? Nee, dit sal onmoontlik wees as jy jouself as 'n individu sien, los van daardie persoon, maar as jy jouself as interafhanklik beskou in die mate dat daardie persoon se vreugdes jou vreugdes is, is dit makliker. Dieselfde geld vir lyding. Ons moet uit die eenheid met Christus glo en leef dat ons as ‘n liggaam so interaf-hanklik is, dat ons net soveel omgee vir ander as vir onsself, want hulle pyn is ons pyn. Hulle sonde raak ons almal. Hulle vreugde en sukses is ons vreugde en sukses. Dink jou in!
Op hierdie punt, sluit hy af deur te sê: “Maar julle is die liggaam van Christus en lede afsonderlik.” En dan noem hy ‘n voorbeeld van hoe die liggaam op daardie tydstip as ‘n geheel werk. “En God het sommige in die gemeente gestel: in die eerste plek apostels, ten tweede profete, ten derde leraars, daarna kragte, daarna genadegawes van gesondmaking, helpers, regeringe, allerhande tale. Almal is tog nie apostels nie, almal is tog nie profete nie, almal is tog nie leraars nie, almal is tog nie kragte nie? Het almal genadegawes van gesondmaking, spreek almal in tale, kan almal dit uitlê?” Hierdie lys is alles behalwe volledig, dit is interessant dat hy die spreek in tale laaste noem, terwyl die Korinthiërs dit eerste sou genoem het, en hy noem die apostels en profete eerste, want dit is daardie gawes waarop die kerk uiteindelik gebou word.
Elke Christen is in die liggaam geweef en het ‘n doel en daardie doel is nie dieselfde as die ander s’n nie. God het alle gawes vir alle Christene geskape om mekaar te dien. Iemand mag dalk sê: “Ek is ‘n onaktiewe Christen.” Maar dit is ‘n oksimoron (teenstrydigheid) – daar bestaan nie so iets nie. Dit is soos om te sê “Ek is ‘n eerlike dief” of “ek is ‘n godvresende prostituut”. Geen Christen is sonder ‘n spesiale, bo-natuurlike gawe van God wat bestem is vir die voordeel van die liggaam.
Weereens, dit is alles net verstaanbaar as ons besef hoe duidelik dit vir Paulus is dat alle aktiwiteite van die kerk, die aktiwiteite van Christus self is en dat nóg spog, nóg depressie denkbaar is in die kerk.
Christene is verenig in Christus, het gawes van Sy Gees ontvang en is daarom is die eenheid van die liggaam net so eg en effektief as die natuurlike liggaam.
Hierdie waarheid behoort jou vertroue te gee: jou spesifieke gawes het ‘n waardevolle, God-gegewe plek. Dit behoort jou nederig te maak: jou spesifieke gawes is bloot een deel van die liggaam en jy het dringend ander mense met hul spesifieke gawes nodig (sien Rom. 12:3). Laastens, hierdie waarheid behoort jou liefde vir die plaaslike kerk sterker te maak: God weet presies watter gawes in die liggaam nodig is vir die gemeente. Vanweë God se soewereine wil, kort daar geen deel nie en is elke deel waardevol.
Amen