Voor die aanbreek van die hervorming was daar 'n tyd toe daar ‘n indringende duisternis oor Europa en die Kerk gespoel het. Dit het gelyk of die kennis van die Skrif sou verdwyn, en die lig uitgedoof sou word. Daar word dikwels daarna verwys as die Donker Middeleeue. Waar sou hulp vandaan kom? Die antwoord: van God en sy Woord. En inderdaad, dit is die verbondsbeloftes van God deur die eeue wat die volk opnuut hoop gegee het, en 'n vaste fondament.
Vandag, terwyl ons na hierdie gedeelte kyk, sien ons ook die duisternis, en God se vyande wat die volk van God binnedring, totdat net Jerusalem oor is. Waarnatoe sal God se volk hul wend? Na dieselfde plek waarheen hulle hul altyd wend: na God en sy Woord.
Geliefde kinders van God, daar is 'n oorlog wat woed. Tussen die koninkryk van God en die koninkryk van hierdie wêreld. Ons is in hierdie stryd gewikkel – aangesien ons met Christus verenig is. Hy is die Een wat oorwin het. Hy is die Een wat – toe dit gelyk het of alles verlore is – die oorwinning behaal het. En die enigste manier waarop ons sal oorwin is deur nederigheid, dankbaarheid en 'n totale afhanklikheid van God.
Die Stryd van die Eeue – die wêreld se koninkryk teen God se koninkryk:
1. Die koning en die koninkryk van God
2. Die koning en die koninkryk van hierdie wêreld
3. Die uitkoms: die einde van trots en die oorwinning van nederigheid
Die koning en die koninkryk van God
Ons teks begin met: “Ná hierdie dinge en hierdie bewys van getrouheid...” Soos ons gesien het, waarborg getrouheid nie toekomstige geloof nie. Net omdat ons gereformeerd is, beteken dit nie dat ons nie moet aanhou hervorm nie. God hou nie op om ons te roep, ons te toets, ons te dryf om in die geloofslewe te groei nie. Ons as Christene rus nie op ons vorige louere nie, maar saam met Paulus vergeet ons die dinge wat agter ons is en strek ons uit na die dinge wat voor is (Fil. 3:14). God is nie klaar met ons tot op ons sterfdag nie.
Dus, ná al hierdie dade van getrouheid van Jehiskia, het Sanherib “Juda binnegedring en die vaste stede beleër en bedoel om hulle vir hom te verower.” Die koninkryk van hierdie wêreld wil niks meer hê as om die koninkryk van God van hierdie wêreld af weg te vee nie. Hy sou hierdie swak klein koninkrykie vir homself verower en dit insluk soos hy met ander veel groter nasies gedoen het.
En wat doen Jehiskia in die aangesig van hierdie groot nasie? Verse 2-8 vertel dit vir ons. Hy sit nie net terug en doen niks en verwag dat God alles moet doen nie. Hy weet dat God deur menslike hulpverlening werk. Heiligheid en nederigheid lei nie tot luiheid en passiwiteit nie. Om in God te glo, laat ons nie alle middele wat God gee, vermy nie. Nee! Vertroue in God doen die teenoorgestelde; dit bemoedig, dit gee lewe, dit veroorsaak dat mans en vroue hul werk in die koninkryk met hernieude krag aanpak! Dit gee ons alle rede om besig te wees in die koninkryk! God beveel ons om “ons eie heil met vrees en bewing uit te werk, want dit is God wat in julle werk om te wil sowel as om te werk na sy welbehae” (Fil. 2:12-13).
Jehiskia het aan die werk gespring. Hy het waterbronne toegestop, sodat die vyand nie water kan hê nie, die mure herstel en torings op strategiese plekke gebou. Hy het ook wapens en skilde in oorvloed laat maak. En gevegsbevelvoerders opgestel! Dit is 'n man wat voorberei vir oorlog! 'n Man met 'n plan.
Tydens die voorbereidings neem hy aksie, maar wanneer dit by die uitkoms van hierdie stryd kom, vertrou hy nie op sy paraatheid nie, maar op die Here. Onthou die Bybel sê: “werk julle eie heil uit met vrees en bewing; want dit is God wat in julle werk om te wil sowel as om te werk na sy welbehae” (Fil. 2:12-13).
Kyk na die pragtige toespraak wat elkeen gee soos wat die dag van stryd nader kom: "Wees sterk en vol moed, wees nie bevrees of verskrik nie!" Hierdie woorde weerspieël presies wat Dawid vir sy seun Salomo in 1 Kronieke 22:13 gesê het toe dit oor die tempelgebou gegaan het. En dit is nie 'n leë aanmoediging wat uitgespreek word nie, soos wanneer iemand sê: "Alles gaan reg wees”, wanneer jy weet dit gaan nie.
Nee, dit is 'n opdrag van die koning wat gehoorsaam moet word. Maar dit kan slegs gehoorsaam word wanneer 'n mens geloof in God het. Sonder geloof in God sou daar geen rede vir hierdie mense wees om sterk en moedig te wees, en nie bang of verslae te wees nie.
En hoekom moet hulle sterk en moedig wees? Hoekom hoef hulle nie bang of verslae te wees nie? Want, sê die koning: “by ons is meer as by hom. By hom is 'n vleeslike arm, maar by ons is die HERE onse God om ons te help en ons oorloë te voer!” Met ander woorde, geliefde gemeente, dit is God se stryd! Dit is Sy koninkryk. Ons is Sy verbondsvolk. Daar is meer by ons as by hulle. Jy kan dit net met die oë van geloof sien. Dit is 'n wonderlike bemoediging vir die ouderlinge en diakens wat vandag bevestig gaan word. Hulle moet lei. Hulle moet werk – maar uiteindelik is dit die Here se volk, Hy sal hulle beskerm. Want sien, hierdie moed is gebaseer op God se verbondsbeloftes! Dit is Sy Woord wat hierdie krag en moed in die verskillende lewensomstandighede ondersteun!
En jou Koning praat met jou. Wees sterk en moedig. Ja, die groot Seun van Dawid! Net voordat Hy na die kruis gaan, sê Hy vir sy dissipels: “Vrede laat Ek vir julle na, my vrede gee Ek aan julle; nie soos die wêreld gee, gee Ek aan julle nie. Laat julle hart nie ontsteld word en bang wees nie.” (Joh. 14:27) Of soos die skrywer aan die Hebreërs dit so mooi gestel het: “Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie. Daarom kan ons met alle vrymoedigheid sê: Die Here is vir my 'n Helper, en ek sal nie vrees nie; wat sal 'n mens aan my doen?” (Hebr. 13:5)
Soos Jehiskia sê: “... maar by ons is die HERE onse God om ons te help en ons oorloë te voer!” Die stryd tussen die koninkryk van God en die koninkryk van hierdie wêreld is die Here se stryd! Ons kan dit in sy hande toevertrou! Wees sterk!
En wat het gebeur? Die mense het vertrou. Geloof kom vanuit 'n vaste vertroue in God, nie vanuit al die beplanning in die wêreld nie. Jy kan alles gereed hê, jou hele lewe beplan, versekering vir elke gebeurtenis in plek hê, en 'n aftreeplan wat sal hou tot jy 200 jaar oud is, en tog sal jy steeds angstig en senuweeagtig wees as jy nie vertroue in die Here het nie.
Ons glo dat geloof is “nie alleen 'n vasstaande kennis waardeur ek alles wat God in sy Woord aan ons geopenbaar het, vir waar aanvaar nie, maar ook ‘n vaste vertroue...” (Sondag 7, V&A 21). Geliefde gemeente, wanneer die hele lewe hopeloos lyk, wanneer dit sinloos lyk om te glo, moenie moedeloos word nie! Glo. Hoor hoe klink die roep van die hervorming deur die eeue: "Sola Fide!" Kom ons luister na ons Koning en Sy Woord en versterk ons geloof.
Kom ons kyk nou na die koning van hierdie wêreld.
Die koning en die koninkryk van hierdie wêreld
Die koning van hierdie wêreld is in totale verset, nie net teen Jehiskia nie, maar teen God! Trouens, hy is blind vir die feit dat hierdie God die een ware God is. Hy laster God en bring Hom af tot op menslike vlak. Hy sal hierdie God beheer net soos die ander gode.
Verder sien hy niks besonders aan hierdie swak en klein koninkrykie nie. Daar sou eintlik niks daaraan wees nie, hier en daar 'n paar skermutselings. Wat maak hierdie koninkryk meer spesiaal as enige van die ander koninkryke? Geliefdes, die wêreld verstaan dit nie, en kan dit ook nie verstaan nie. Hulle dwase verstand is verduister. Die sonde en opstandige trots het hulle verblind. En hulle begeer niks anders as die vernietiging van dit wat in die oë van die wêreld swak en nederig lyk nie.
Maar soos ons sal sien: “wat dwaas is by die wêreld, het God uitverkies om die wyse te beskaam; en wat swak is by die wêreld, het God uitverkies om wat sterk is, te beskaam; en wat onedel is by die wêreld en wat verag is, het God uitverkies, en wat niks is nie, om wat iets is, tot niet te maak, sodat geen vlees voor Hom sou roem nie.” (1 Kor. 1:27-29)
Hierdie trotse koning beledig die koning, en sy God. Hy noem die koning 'n bedrieër, verse 11 en 15. Hy vergelyk die koninkryk van God met alle ander koninkryke van die wêreld, asook hulle God met al die ander gode. En vra dan: wat maak hulle anders? Geen ander god kon red nie, hoekom dink jy kan joune?
Sien jy wat hy probeer doen? Hy probeer twyfel skep. Hy probeer die mense sover kry om nie die woorde van hul koning te glo nie. In vers 18 maak hy selfs seker dat al die mense dit hoor, en dit gee ons die rede daarvoor: “... om dié bevrees en verskrik te maak, sodat hulle die stad kon inneem.”
Geliefde gemeente van God, die wêreld huil hard in 'n taal wat julle almal verstaan! Die stem wat jy op Sondae hoor is nie die enigste stem wat jy hoor nie. Dwarsdeur jou lewe sal die wêreld skree en sê: Jou God is soos al die ander gode. Wat maak Hom spesiaal? Kyk na die kerk! Is dit iets vir die oog? En twyfel sluip in, en jy is nie meer seker oor daardie stem van jou Koning wat vir jou gesê het om nie te vrees nie. Inderdaad, jy twyfel. En hierdie twyfel lei tot vrees.
Volgens die HAT is twyfel: "iets as onseker beskou; die waarheid van iets bevraagteken." Dit is 'n gebrek aan vertroue in die waarheid. Dit is wat hierdie koning wou hê. Hy wou hê dat die koning en die mense twyfel dat God is wie Hy sê Hy is. Dit is wat die oweste van hierdie wêreld, Satan, wil hê: om jou geloof in twyfel te trek, jou vertroue te verpletter en die waarheid van die kruis te vertroebel. Om die woorde van jou Koning in twyfel te trek. Mag dit nie gebeur nie. Een van die redes vir die hervorming was 'n absolute geloof in die Woord van God. Tot die dood toe. En tensy ons hierdie geloof het, sal ons twyfel tot vrees lei.
Ons vertroue in God verdamp wanneer ons vanuit 'n wêreldse perspektief na die dinge kyk. En ons sal oorweldig word met vrees. Want hulle is ryker, magtiger, meer invloedryk. Dit lyk of die kerk geen kans het nie. Geliefde gemeente, moenie na hulle luister nie! Moenie kyk na die sigbare nie, maar na die onsigbare! Luister na jou God! Het enige van sy beloftes al ooit leeg teruggekeer? Ooit? Nee – nie een nie. En nie een sal ooit nie. Hoor die woorde van jou Koning: “Moenie vrees nie, klein kuddetjie, want julle Vader het ’n welbehae daarin gehad om aan julle die koninkryk te gee.” (Luk. 12:32) Inderdaad, sonder geloof in God is die kerk niks. Afhanklikheid van God is ons enigste hoop. En hierdie koning het dit geweet. Kyk wat doen hy in vers 20. Hy bid saam met die profeet.
Die koning en die profeet het gebid en na die hemel uitgeroep! O, gemeente van die lewende God, bid! Dit is waar dit begin en eindig. Bid. Die magte van Satan is veels te sterk vir ons. Ons sal vernietig word. Soos Psalm 124 sê: “as die HERE nie vir ons was toe die mense teen ons opgestaan het nie, dan het hulle ons lewendig verslind toe hulle toorn teen ons ontvlam het (...) Geloofd sy die HERE wat ons aan hulle tande nie as buit oorgegee het nie!”
Dus, wat moet ons reaksie wees? Vertrou op die Woord, en reageer in gebed. Gebed toon afhanklikheid. Gebed is die grootste hulpmiddel in ons geestelike stryd! Dit is ons beste verdediging teen vrees en twyfel. Dit is die hoop van die Christen. Psalm 91 sê: "Hy sal My aanroep, en Ek sal hom verhoor...”! En God antwoord inderdaad.
Die uitkoms: die einde van trots en die oorwinning van nederigheid
Verse 20-23 gee vir ons die uitkoms van hierdie oorlog tussen hierdie twee konings. God gee hulle nie oor as prooi nie! Sy antwoord, soos dit so dikwels in Kronieke is, is onmiddellik. 'n Engel sny al die magtige krygers en bevelvoerders en offisiere af. En kyk wat staan daar in vers 21b: “... sodat hy met 'n beskaamde aangesig na sy land teruggegaan het...” Die mag van die hoogmoed sal beskaam word! God sny so te sê die kop van die leër af, soos wat Hy eendag die kop van die slang sou vermorsel! En hy steek hierdie magtige koning in die skande, net soos wat Hy eendag die heersers van hierdie wêreld deur Jesus Christus sou beskaam, soos ons lees: “nadat Hy die owerhede en magte uitgeklee en hulle in die openbaar tentoongestel en daardeur oor hulle getriomfeer het." (Kol. 2:15) Ek hoop julle sien dit raak: dit is slegs 'n mikrokosmos van die groot stryd wat tussen die saad van die slang en die saad van die vrou gevoer is. Dit was die konflik tussen die huis van Dawid en die koninkryk van hierdie wêreld.
God triomfeer deur swakheid.
Maar Jehiskia moes selfs ná dit alles nog sy les leer. Hy was nou veilig van enige kragte van buite – maar daar begin die stryd in ons harte. In die laaste jare van sy heerskappy lees ons van God wat sy lewe verleng, waaroor ons op ander plekke in die Skrif meer leer. Maar soos hy ryk word, en voorspoedig is in al sy werke, is die vraag: Sal hy steeds erkenning aan God gee?
Die toets word beantwoord wanneer gesante van Babilon na hom toe kom. Ons weet uit die boek Konings dat hy die toets druip, en hy al sy rykdom vir hulle wys. Hy het die wêreld se waardestelsel aangeneem. Hy wou hierdie genietings op gelyke voet stel. Hy het rykdom en mag as 'n teken van krag gesien eerder as om op God te vertrou. En dus, eerder as om die lig van God uit te straal en sy God met hierdie mense te deel, wys hy sy goud. Maar Kronieke sê dit nie vir ons nie. Dit beëindig net sy heerskappy met: "God [het] hom net verlaat om hom op die proef te stel, om te weet alles wat in sy hart was."
Dit is 'n spannende einde. Asof ‘n mens vir die mense in ballingskap sou sê: Wat sou in jou hart wees as jy aan jouself oorgelaat word? Sal jy die toets slaag?
Maar prys God! Hy het ons nie aan onsself oorgelaat nie. Laat ons op Hom staatmaak, en nie onder druk geplaas word om die wêreld se waardestelsel aan te neem en dit ons basis te maak vir hoe gesond ons is nie. Ons kyk na getalle, geld, gewildheid of organisasies. Geliefde ouderlinge en diakens, dit geld veral vir julle. Ons moet vir God se kinders wys dat geloof die pad vorentoe is. Kom ons wees die voorbeeld en wys na die waardestelsel van die koninkryk, van dankbaarheid, nederigheid en afhanklikheid. Weer en weer toets ons God ons en reinig ons geloof. Wat sal die Here aan die einde van die dag in jou hart vind? O, mag ons harte in Hom gevind word! Onthou: getrouheid van vroeër laat nie passiwiteit vandag toe nie. Jou hart is nie in beton gegiet nie. God wil 'n ware lewende verhouding hê. Dit is waarin ons as ouderlinge en diakens julle in woord en daad wil bemoedig.
James Packer skryf: “When we walk along a clear road feeling fine, and someone takes our arm to help us, likely we would impatiently shake him off; but when we are caught in rough country in the dark, with a storm brewing and our strength spent, and someone takes our arm to help us, we would thankfully lean on him. And God wants us to feel that our way through life is rough and perplexing, so that we may learn to lean on Him thankfully. Therefore, He takes steps to drive us out of self-confidence to trust in Himself, to — in the classic Scriptural phrase for the secret of the godly man’s life — ‘wait on the Lord’.” Wag op die Here!
Amen.