Gebed is ‘n verhouding. Dit is die gesprek tussen ‘n kind en sy Vader.
Hy openbaar Homself aan dié wat soek, maak oop vir dié wat klop en gee aan dié wat vra.
Verwag goeie dinge van jou Vader:
- God se middel
- God se manier
- God se maatstaf
God se middel: Gebed
Die manier waarop God ons beveel het om tot Hom te nader en met Hom te praat, is deur gebed. Die manier waarop God bepaal het dat Hy ons sou seën, is deur gebed. Gebed verander die werklikheid. Ons sien dit weer en weer in die Skrif. Mense bid en God antwoord. God werk in reaksie op mense se gebede. Ek kan dadelik die vrae in jou kop sien opkom. God is soewerein en Hy beheer alle dinge absoluut; hoe kan ons gebede enigiets verander? Dominee, ken jy nie goeie geformeerde teologie nie? Ek ken dit. En ek is lief daarvoor. Daarom glo ek dat God die gebed georden het en in sy soewereiniteit die gebede van sy kinders gebruik om sy koninkryk te bevorder. JA – jou gebed is deel van God se plan! Gebed verander die werklikheid, nie omdat gebed so wonderlik is nie, maar omdat die God wat die werklikheid bymekaar hou, gebede verhoor.
Selfs die Seun van God bid en word beantwoord! Psalm 2 sê: “Eis van my, en Ek wil nasies gee as u erfdeel en die eindes van die aarde as u besitting.” God het gebed bepaal as ‘n manier om te gee wat Hy belowe het. Dit is presies wat Jesus vra as hy bid: “En nou, Vader, verheerlik My in u teenwoordigheid met die heerlikheid wat Ek by U gehad het voordat die wêreld begin het.”
Gebed is die manier waarop ons die lewende God vasgryp. “Bid, en vir julle sal gegee word; soek, en julle sal vind; klop, en vir julle sal oopgemaak word.” Dit is aksies van geloof. Kinderlike geloof. Verwagtende geloof. Dit verander ons nie net nie, maar dit verander ook hoe dinge is, want God gebruik jou gebed om dinge te verander.
My vraag aan jou is met watter houding jy die troonkamer van God binnegaan? Is jy seker dat die Vader in die hemel werklik jou Vader is? Twyfel jy dat jou Vader volkome liefdevol is? Weet jy seker dat jou Vader werklik die beste vir jou wil hê, en niks minder as die absolute beste nie?
Vra. Soek. Klop. In gebed weet ons dalk nie presies hoe God sal antwoord nie, maar ons kan heeltemal versekerd wees van ‘n antwoord. Soms is die antwoord dalk nee. Maar jy weet wat is mooi daarvan? Ons kan vertrou dat die “nee”-antwoord beter sal blyk as die ja. Geen gebed uit die mond van God se kinders is nog ooit onbeantwoord gelaat nie.
Vra. Soek. Klop. Al drie werkwoorde is teenwoordige imperatiewe, en dit is waarskynlik dat hulle meer is as slegs ʼn herhaling van dieselfde idee. Ek dink eerder dat die drie opdragte “vra”, “soek” en “klop” ʼn progressiewe intensivering is. Om herhaaldelik te vra, vereis deursettingsvermoë, verlei volharding, en nog meer so aanhoudend soek. Aanhoudende geklop dui op ʼn intense begeerte om binne te kom.
Jy mag dalk aanhou vra vir ‘n lang tyd. Daagliks. Weekliks. Jaarliks. Vir ‘n leeftyd. Maar dit is nie ‘n een-en- klaar gesprek nie. Nee, dit is ‘n verhouding. Jy gaan nie na jou pa toe en vra dinge en loop weg nie. Jy gaan elke dag na hom toe.
Hier is meer aan die gang as net meganiese aksies, meer as om net ‘n geldstuk in die verkoopmasjien te plaas, met die verwagting dat ons keuse aan ons gelewer sal word.
Jesus wil hê dat ons Hom moet agtervolg en van Hom moet vra. Al ken Hy ons behoeftes, en alhoewel die gedagtes en bedoelings van ons harte nie vir Hom verborge is nie, moet ons steeds vra, soek, klop. Ons het nie, want ons vra nie, sê Jakobus. Jesus wil hê dat ons met woorde voor Hom moet kom, Hom met verwagting en gretigheid moet agtervolg, Hom nie met rus moet laat nie, soos Jesaja dit so mooi sê in 62:7.
Hierdie werkwoorde is voortdurend: hou aan vra, hou aan soek, hou aan klop.
Volharding is ‘n belangrike eienskap van die gelowige, ‘n voorbeeld hiervan vind ons in Efesiërs 6:18: “terwyl julle met alle gebed en smeking by elke geleentheid bid in die Gees, en juis daartoe waak met alle volharding en smeking vir al die heiliges”. Dit is ‘n eienskap van die Christelike karakter, en ‘n vrug van die werk van die Heilige Gees in ons lewens.
Om te vra is die mees algemene idee om te smeek voor God se troon. Dit is die taal van iemand wat nie het wat hy die nodigste het nie, maar weet wie in sy behoefte kan voorsien. Om te soek is die taal van iemand wat die waarde ken van iets wat hy nie het nie en gaan soek. En om te klop is die taal van iemand wat skuiling nodig het.
In Lukas 18 vertel Jesus die verhaal van ʼn weduwee. Iemand sonder mag, invloed of middele wat geregtigheid soek by ‘n korrupte regter. Hierdie vrou hou nie op nie. Sy is aanhoudend... sy hou vol. En uiteindelik antwoord die regter net sodat sy hom nie meer sal pla nie. As ‘n korrupte aarde regter ʼn weduwee – ‘n ‘niemand’ – hoor, hoeveel te meer sal die Regter van die hele aarde reg doen aan diegene wat in Christus Jesus regverdig verklaar is! Diegene vir wie sy Seun gesterf het! Die punt is dat, as volharding vrugte afwerp by ‘n korrupte mens met beperkte mag, hoeveel te meer sal dit vrugte afwerp by ʼn regverdige God met oneindige mag! Jesus sê die doel van die gelykenis is “dat ‘n mens gedurig moet bid en nie moedeloos word nie” (Luk. 18:1). Bid en moenie moed verloor nie! Hou aan vra, hou aan soek, hou aan klop! Moenie ophou nie!
God se manier
“Want elkeen wat bid, ontvang; en hy wat soek, vind; en vir hom wat klop, sal oopgemaak word.”
Almal wat vra. Almal! Dit is ongelooflik! Soos Jesus sê: “want die wil van my Vader is dat elkeen wat na die Seun kyk en in Hom glo, die ewige lewe sal hê, en Ek sal hulle opwek op die laaste dag.” Almal wat vra. Vra na wat? Soek na wat? 1 miljoen rand? Nee, natuurlik nie! Dit gaan alles oor die koninkryk, die koninkrykslewe en die liefde van die Vader! Dit gaan daaroor om die Heilige Gees te vra om jou in staat stel om dit te doen. Dit gaan daaroor om ʼn koninkryksburger te wees.
Ons het al almal gebede gebid waaroor ons later verlig was dat hulle nooit verhoor is nie.
Die Bybel is nogal duidelik oor wat belangrik is in die lewe, waar vreugde, betekenis en vervulling vandaan kom, maar op die een of ander manier bid ons steeds vir soveel dinge wat nie ooreenstem met God se prioriteite nie en wat meer ooreenstem met ons prioriteite. Dus ervaar ons dikwels nie die ryk seën op ons gebedslewe wat die heiliges van ouds altyd verwag het nie. God wil hê dat ons moet bid volgens sy wil. Die Vader gee slegs wat goed is vir ons. Niks meer en niks minder nie. Daar is baie dinge wat my kinders vra wat ek nie vir hulle gee nie.
Daar is ʼn paar redes hiervoor. Eerstens wil ek hê dat hulle my meer moet liefhê as die geskenke wat hulle ontvang. Uiteindelik kan baie dinge hulle verlei om te dink dat die lewe gaan oor die dinge wat hulle het of nie het nie, eerder as om ware, blywende en veel dieper vreugde in verhoudings te vind.
Tweedens, as ek te veel gee, kan dit hulle dalk doodmaak. Soms is al wat kinders wil hê lekkergoed of sjokolade, maar ons weet dat suiker hulle uiteindelik sal doodmaak. Ons wil hê dat hulle ‘n vol, vrugbare en aktiewe lewe moet lei.
God ons Vader is oneindig wyser en weet alles.. Hy weet presies wat ons nodig het om die volheid van vreugde in sy teenwoordigheid te ervaar. As jy ʼn verskeidenheid beproewings ervaar, kan jy dit doen met vreugde en vra: ”Ek wonder wat die Vader my wil leer. Ek wonder hoe dit my nader aan Jesus bring. Vader, wys my die pad.”
Ek dink dit was J I Packer wat iets gesê het soos: As jy in gebed vra waarom gebeur dit, mag daar moontlik geen lig kom nie, maar as jy God vra hoe kan ek U hierdeur verheerlik, sal jy altyd ʼn antwoord hê.
God se maatstaf
Hy is die God wat gee, wat Homself openbaar en wat oopmaak, ver bo dit wat menslike ouers ooit sou kon doen!
Bid, vra en dit sal aan jou gegee word. Hy is ‘n Vader wat gee. Hy hou niks terug nie. Hy het reeds die grootste geskenk gegee. God het die wêreld so liefgehad dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê. Vra en dit sal aan jou gegee word! Vra vir die dinge wat goed is vir jou. Geregtigheid, geloof, vreugde, heiligheid!
Soek en jy sal vind: Hy is ‘n Vader wat Homself openbaar! Die wat Hom soek, sal Hom vind as hulle Hom soek met hulle hele hart. Daar was nog nooit iemand in die menslike geskiedenis wat God opreg gesoek het, maar Hom nie kon vind nie. Die wat soek, vind Hom. Soos Moses dit stel in Deuteronomium 4:29: “Dan sal julle daarvandaan die HERE jou God soek en vind as jy Hom met jou hele hart en jou hele siel soek.” Of Paulus wat preek: “Uit een man het Hy al die nasies gemaak om die hele aarde te bewoon; en Hy het hul vasgestelde tye in die geskiedenis en die grense van hul lande aangedui. God het dit gedoen sodat hulle Hom sou soek en miskien na Hom sou uitreik en Hom sou vind, hoewel Hy nie ver van iemand van ons af is nie.” Die rede waarom God jou in hierdie eeu, in hierdie land geplaas het, is sodat jy Hom sal soek en Hom sal vind! Hy is nie verborge nie, as ons oë maar net wil sien! O, Vader, open ons oë!
Klop en daar sal vir jou oopgemaak word. Dit is ʼn Vader wie se huis oopstaan vir almal wat klop.
Ek kan sien hoe Hy daar met sy dissipels sit en na hulle kyk en wys en sê: “Of watter mens is daar onder julle wat, as sy seun hom brood vra, aan hom ‘n klip sal gee; en as hy ‘n vis vra, aan hom ‘n slang sal gee? As julle wat sleg is, dan weet om goeie gawes aan julle kinders te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemele is, goeie dinge gee aan die wat Hom bid!” Let op Hy veronderstel die sondigheid van die menslike natuur. Hulle is boos, terwyl hulle terselfdertyd bevestig dat mense nie so sleg is as wat hulle moontlik kan wees nie. Ons noem dit totale verdorwenheid, of dalk eerder radikale verdorwenheid. Nietemin, selfs ‘n bose menslike ouer kan goeie geskenke aan sy kinders gee! Hoeveel te meer die Vader wat reinheid is. Onbesmet. Onaangeraak deur die bose. Dit is die seëninge van die koninkryk wat aan sy kinders gegee word. Die Vaderskap van God in Matthéüs is gereserveer vir dissipels – vir gelowiges. Vir jou.
Wat hier op die spel is, is jou beeld van God, geliefde gemeente. Hy is nie ‘n onwillige vreemdeling wat oorreed en oortuig of geboelie moet word om sy geskenke te gee nie. Hy is nie een of ander tiran wat behae skep in die feit dat hy sy kinders bedrieg deur vir hulle dinge te gee waarvoor hulle nie vra nie, of ‘n oupa wat alles gee wat van hom gevra word. Hy is ‘n hemelse Vader – die God van die koninkryk – wat die goeie geskenke van die koninkryk genadiglik en gewillig skenk in antwoord op gebed.
Liewe gemeente, wil jy leef vir God? Ken God. Wees aktief. Groei in geloof. In liefde. Bid. Hy sal gebed verhoor. Die uitnodiging van hierdie verse is nie om aan ons te sê om net te aanvaar wat die Vader gee nie, maar om ons gewillig te maak om die omvang van sy vrygewigheid te ondersoek, in die wete dat slegs wat ‘goed’ is gegee sal word, sodat gebreke in ons gebed deur ons kortsigtigheid nie teen ons sal draai nie. ‘n Mens kan hardwerkend wees en steeds arm, maar dit is onmoontlik om ʼn ware biddende mens te wees en steeds arm te wees.
Bid sonder ophou, liewe gemeente. En jy sal die vrugte daarvan sien. Sommiges soek nie opreg nie, klop nie opreg nie, vra nie opreg om ‘n voller en duideliker visie van wie hul God is, te verkry nie. Hulle dink God is een of ander outomatiese gewer. As ek die Bybel lees, sal God my seën; as ek kerk toe gaan, sal God in my werk. Dit is NIE outomaties nie. Ons moet dit regtig wil hê, daarvoor soek, aan die hemel se deure klop! Ons moet daarvoor uitroep! Roep, o gemeente, en kyk of God nie die sluise van die hemel sal oopmaak nie! Bid in ooreenstemming met sy Woord, sy wil! Soos Jakobus so eenvoudig sê: “Julle het nie, omdat julle nie bid nie.”
Aan Hom nou wat onmeetlik meer kan doen as wat ons alles vra of ons kan voorstel, volgens sy krag wat in ons werk, aan Hom behoort die eer in die kerk en in Christus Jesus deur al die geslagte, tot in alle ewigheid!
Amen.