Keep the Word of the Lord! AFRIKAANS: Bewaar die Woord van die Here!

Beloved congregation of our Lord Jesus Christ

     The Lord Jesus, brothers and sisters, comforted His disciples with the promise that He would return. He would manifest Himself to them. Judas, not Judas Iscariot, was confused somewhat by the Lord’s instruction. Whenever his Master had spoken about His coming, His manifestation, it was to the nations, to the generations to come that He would. Did the Lord Jesus change His mind, revise His plan? He did not. He will manifest Himself to the world with all terror and judgments. To those who love Him and keep His word, however, He will manifest Himself in love, and He and His Father will love them and dwell with them! That’s the Lord’s reply that we find in our text. It’s a reply, not just for Judas but for anyone who believes and accepts the commandment of love! That’s the condition!

     Jesus replied, “If anyone loves me, he will obey my teaching.” This translation is a somewhat free translation. It’s a kind of interpretation, if you will. It expresses the correct interpretation, mind you. Literally, however, it says, “If anyone loves me, he will keep my word.” In the context the Lord Jesus has expressed the same in different words as well: he will keep my teachings, obey my commands, and the like. In our text, however, He repeats Himself and stresses that those who love Him will keep His word. That’s the totality of His teachings, His instructions. He taught with the command to repent and believe, to love and obey! He pursues a relationship of love between Him and His followers, between His Father and His children. Hence if you love Him, you will keep His word!

     Central in our text, therefore, brothers and sisters, is the keeping of the Lord’s word! What does that mean? That’s what we focus on this morning. As you are aware, there’s so much that we keep, need to keep, or want to keep. Of course, there’s much also that we don’t want to keep. There’s so much that has only a temporary value, like yesterday’s paper, this week’s flyers, or the fast-food containers. We’re living in a consumption society, a throw away society, and the waste management needs to be well developed. Much of what we read or hear also, we forget right away. There’s much that goes in the one ear and out the other. Well, that’s not what the Lord Jesus wants for His Word! It should not go in the one ear and out the other! We should keep it! We should take it to heart and keep it in our heart and ponder it in our heart! That’s what we do when we love Him! It’s rewarded richly also if and when we do so! That’s what we hear in our text:

Keep the Word of the Lord!

1. the condition;
2. the meaning;
3. the reward.

1. The condition for keeping Jesus’ word

     “If anyone loves me, he will keep my word,” the Lord Jesus said, brothers and sisters. Indeed, He doesn’t say, ‘if anyone believes in me,’ but ‘if anyone loves me.’ The relationship that He is pursuing in His followers is a relationship of love, a relationship of mutual love. God is not faith; God is love! God’s children, who believe in the Father who sent Him, must love Him!

     Many people, beloved, have difficulty applying that loaded word ‘love’ to their relationship with God. Is it not too presumptuous to apply that word to ourselves? Do we have a love relationship with God, with the Lord Jesus, as we have with our father, mother, spouse, or child? We don’t find it difficult to say that we love our wife, our children, or that we love to do certain things in this world, or see certain beauties of this world. We can see them, do them, and touch them. We know of affections and emotions for them. Indeed, we love them! Can we speak of it in the same way about God, however, or about the Lord Jesus? It’s so hard to know concretely what that means. This love seems so different.

     Well, it’s important indeed, beloved, that we know what we’re are talking about. As you know, the Lord Jesus also said, “Anyone who loves his father or mother more than me is not worthy of me.” [Mt. 10:37]  So we better know what it means to love the Lord Jesus! The difficulty we have, however, seems to be in the manner we love our wife, our parents, our children. We know of the affections, emotions, we have for them, but which we don’t feel so much for the Lord Jesus. O sure, there are emotions, but they are so different. We know that God the Father loves us, pities us, has tender mercies for us, and can’t forget us, and our response of love also has such emotional aspects; take, for instance, the joy and thanksgiving we express in our prayers, our singing! Love, however, is not mere sentiment. That’s what a boy thinks, perhaps, who has fallen in love with a pretty girl. We, however, don’t fall in love with the Lord. Indeed, love and love are two. We are called to love God and the neighbour, but we don’t show this, or express it in the same way either. It makes a difference also, whether this neighbour is my wife, my child, my cousin, my next-door neighbour, or the victim of a tsunami. I have to love them all, but not all in the same fashion.

     When we are speaking about our love for the Lord Jesus, brothers and sisters, we’re not thinking first of all about possible emotions, which come to mind in our love for a spouse. Perhaps we would wish sometimes to love the Lord that way, that intimately, and that concretely, but that’s not what we think of now. We understand more clearly exactly what love toward the Lord really is when we see love as a choice. That’s how Israel learned to love the LORD, Yahweh: because only Yahweh is God, Israel and we must choose for Him. To love means to stick with your choice. When a marriage gets into trouble, the only path to resolution is the choice to love. The emotional element in that love may be wholly or partially absent, but faithfulness must come out. Concretely, then, love means that husband and wife form no relationships with third parties, but maintain the choice they made for each other with their wedding vows. The same is true of our relationship with the Lord. Israel could not love Yahweh and Baal; Jesus also said that no one can serve two masters. To love is to stick with your choice, regardless of whether it feels good. Genuine love is love tried and tested.

     Just as the LORD, Yahweh, was the only God, whom the people of Israel had to love with their whole heart, soul, and mind, and all their strength, and the love for Him determined their whole life (night and day, at home and at work, etc., Deut. 6:4-9), so the Lord Jesus is unique, beloved, and loving Him is making such a choice. Our love for Him is as unique a love as it is to love a spouse, a child, or a neigbour in need. There is only one God and only one Mediator between God and man, Jesus Christ, our Saviour.  You love Him, when you make Him your choice, and when this choice for Him determines your other choices in life! That’s what the evangelist John points out in the passage we read from his 1st epistle, for instance. “Do not love the world or anything in the world,” he writes. Then John explains what that means: when you love the world you follow the desires of the flesh, the lust of the eyes, for instance, John says. You can’t do both; you’ll have to make a choice: love the Lord Jesus or love the world. When you follow the desires of the flesh and the lust of the eyes you’ll be totally absorbed by the riches, the possessions, the pursuits, etc. that the world loves so much. It will lead to arrogance, haughtiness, selfishness, and boasting of what you’re doing, John shows. You made the choice to live for that, to pursue these things, and you’re the one who determines that life, in self-centeredness. When you choose for the Lord Jesus, however, you can’t live that way; you can’t love both. Then He is in the centre. Then you choose the way He wants, and you choose people (a friend, for instance, or a boyfriend, a spouse) that He wants. That’s when He determines your life, your choices, your attitude, etc.!

     Do you understand more clearly already, beloved, what it means for your every day life concretely when you see love as a choice? Now how do you know whether you have this love? If you can’t determine this by a feeling, and if it’s a matter of loving Him with your whole heart, soul, and mind, how do you know? Well, examine yourself! Why are you here? Why did you go to church this morning? Was it custom or the superstitious idea that as long as you keep this up, you’ll be okay with God? Or did you come here because you chose to, because you knew that the Consistory, on behalf of Jesus Christ, called you here? Why did the Consistory do so? Because the Lord Jesus loved us first, called us into His love! He had His Word proclaimed to us, His church established here, and He assured us of His love for us. As John writes in his epistle, “We love because he first loved us.” [1 Jn. 4:19] He loved us first and gave Himself up for us, paid the ransom for us, and took our guilt away. That’s why you now love Him, right?

     Indeed, beloved, that’s the question that’s implied in the condition of our text. It’s now the responsibility of each disciple to ask him/herself whether he/she personally loves the Lord Jesus. Then it’s not so that you should love Him the way a husband is fond of his wife, or like the girl who fell head over heals in love with that boy. Love comes in various sorts and sizes. Love and love is two. It wouldn’t even be respectful to say that you have fallen in love with the Lord, or that you’re fond of Him. God is too holy for that and the Lord Jesus too high! It is a different matter, however, when I ask you: do you love the Lord Jesus and therefore always choose for Him when He wants you too? In the choice of your friends, for instance, or in the service to Him, even and also when it differs from the attitude or manner in which your spouse, your parents, serve Him! What that means, brothers and sisters, I want to illustrate with the parable of the sower.

2. The meaning of this keeping His word

     It happens quite often, brothers and sisters, that we have to make choices in life that are difficult for our natural emotions. When we have to go against the direction of our children, or the feelings for a spouse, or the expectations of our colleagues, it’s hard to make our choices in love for the Lord. That’s when it shows most clearly, however, that our love for the Lord is genuine, sincere. Then we choose to do what He demands of us. Then we keep His word! That’s really the lesson we learn from the parable we read together, the parable of the sower!

     As you know, beloved, the proclamation of the gospel is often compared to the sowing of seed. You’ll know as well, of course, that the response to the preaching differs from person to person. It’s important for office bearers, for instance, to keep this parable of the Sower in mind, when they hear or see those responses. It’s one thing for them to ensure that the preaching is faithful to the Scriptures (keeping it, i.e. guarding it!), and quite another to evaluate the response and feedback from the members. The Lord Jesus helped them a lot by sharing this parable with us.

     “A farmer went out to sow his seed,” the Lord Jesus tells His audience, and us. Some fell along the path, and the birds came and ate it up. There are people, the Lord Jesus explained, who hear the Word but who don’t understand it at all. How come? Indeed, that’s an important question. We meet people who don’t want to accept the message at all, and who can’t get excited about it, but who respond, saying, “I don’t get anything out of it. It doesn’t say me anything.” They hear it, but the evil one has such a strong hold on them, by their negativism, their hostility, for instance, that the word has no effect. They hear the sermon, but the word goes in the one ear and out the other.

     There also are people, the Lord Jesus shows, who respond in a totally different way. The seed fell on rocky places, where it did not have much soil. It sprang up quickly, because the soil was shallow. When the sun came up, however, the plants were scorched, and they withered because they had no root. They’re the people who hear the word and are all excited. They’re touched by it, get warm for the Lord, and become all fired up for service. They receive it with joy, the Lord Jesus says. Alas, however, it doesn’t stay. How come? How can that be that they’re all fired up and gung-ho, and yet shortly after they turn away, become disgruntled, and leave? They abandon it when troubles come up, sacrifices are required, or they realize they have to bear the cross after the Lord.

     There’s a third group. They are the people who hear the word and who also keep it somewhat. However, they’ve got their everyday life too, you know. They’re so concerned about the demands of the world, so suppressed by the pressures of the job, and so occupied by the expectations of the society, they can’t keep up. They are tempted by the riches of this world, the demands of the Joneses, and their faith doesn’t thrive, bear fruit. They heard the word, alright, and they responded well for a while, so that the seed took root, but the weeds kept growing too. In the end the weeds outgrow the plants of righteousness and the fruits of the word are choked. They heard the word, but didn’t keep it!

     It’s so important, beloved, to keep this parable in mind. It explains so much of the dynamics of what’s going on in a congregation to whom the Word is proclaimed. Thankfully, however, the Lord Jesus also highlights a fourth group. The seed does fall in good soil and bears fruit, yielding a hundred, sixty or thirty times what was sown. They’re not all the same, and the fruits are not as abundant with the one as with the other; at least, they hear the word and keep it. They’re not the hearers of which the prophet Isaiah prophecies, “Seeing many things, but you do not observe; opening the ears, but he does not hear.” [42:20] No, these members, hear the word and keep it! That’s two things: hearing and keeping the word! That’s what we see Mary, the mother of Jesus do: when Simeon told her that a sword would go through her soul, she kept these words in her heart. She must have thought of them when she was standing at the cross. Well, now everyone who loves the Lord Jesus, keeps all the words that He has spoken to us, His full revelation, the revealed will of God as He has it proclaimed to us from Sunday to Sunday!

     Hearing and keeping His Word, beloved, means that we have to work with the Word as we hear it proclaimed. When we’re placed before a choice, when we have to make a decision, it means that we remember what the Lord has said, remember the words from a sermon, from our parents, or a teacher. When we love Jesus we want to work that way with His Word! That’s what the Lord Jesus said to a woman who exclaimed, “Blessed is the mother who gave you birth and nursed you.” He replied, “Blessed rather are those who hear the word of God and obey it.” Hearing and doing, hearing and obeying, go together. Then we have the word handy when a situation arises; we understand the situation when it occurs, the way Mary understood what was happening to her son. We can’t take that for granted, you know, as we learn from Peter. He did not work with the words the Lord Jesus spoke to him when he warned him about his impending denial. After this denial, however, he remembered them and cried bitterly!

     I’m sure we all realize, beloved, how much more we need to heed this word and work with His Word. We may say that we love the Lord, but do we realize how we are to show this love by keeping His Word. Peter is not the only example of a disciple who didn’t keep His Word. All His disciples fled from Him and failed in their love for the Lord. Indeed, we love the Lord and we keep His Word, but at the moment of a choice we don’t make it in love. We love the Lord, but when we’re put on the spot, the Word doesn’t have the bearing on our life as it should. That’s such a humbling experience time and again, as it was for the disciples. Then it’s of great comfort to hear the Lord Jesus say in His High Priestly prayer, “I have revealed you to those whom you gave me out of the world. They were yours; you gave them to me and they have obeyed [kept] your word!” That’s what we do see, after His resurrection, when He opens the Scriptures to the men of Emmaus, and when He asks Peter, “Do you love me?” Yes, Lord, you know I love you, Peter had said, and he sure showed it in his ministry, also when it cost him his life! He chose for Him, wherever He led him!

3. The reward for keeping His Word

     What a wonderful gospel this is, beloved: we love because the Father loved us first, and we are loved by the Father when we love His Son in response. That’s mutual love indeed, a relationship of love. The Father rewards us for our love of the Lord Jesus and for keeping His word. As the apostle Paul will put it in his epistle, “Nothing can separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord!” Hence, the Lord Jesus adds, “and we will come to him and make our home with him.” Is that not amazing? The Almighty Creator of heaven and earth and the Lord Jesus, His eternal Son will make their indwelling in us (lit.)! It may seem impossible, yet it is what the Scriptures hold up to us as our reward. Just as it says elsewhere that we are temples of the Holy Spirit. Again, is that something we feel, or experience in a tangible way? No, but it’s true nonetheless, and we must believe it! Just as the Spirit, who dwells in us, convicts us of sin, leads us to daily repentance, assures us of salvation, works peace, comfort, and strength in us by His holy Word, so the Father and the Son who dwell in us are working in us by the Word! They recreate us in the image of the Lord Jesus; they equip us for our service to God, and strengthen us in the battle against sin, the devil, and our own flesh! They do so by the Word that we keep, by which they speak to us intimately and personally, and with which they strengthen us to choose for God!

     Brothers and sisters, what does that mean in the everyday experience of a life of faith and in love to the Lord? The disciples wanted so often that the Lord Jesus would work with great power and force in this world and make it shake and shudder. Judas, as we saw, seemed disappointed also that the Lord Jesus would work in them, would dwell in them, and would not work in the world. That’s what we hear and see today too, quite often, that we should see major changes, activism in the public square that shakes the nation. Then the Lord Jesus responds, “I do it the sober way, the simple way: I’ll come to dwell with you. I change lives; I teach people to love God and the neighbour; and I show what that means for those with whom the Father and I make our indwelling: they keep my word! They live by my Word!” Then when the time is ripe and the Lord returns the great noise will erupt and the violence will destroy and the judgments break forth! Now, however, we come to dwell with you, while I am also away from you, preparing a place for you with the Father! That’s your comfort! That’s for your peace, which transcends all understanding!

     Do you love the Lord, beloved? Do you love Him because He first loved you? Keep His Word and obey His will. He wants you to be united with Him in faith and love, and show this in words and deeds, also by you being united with His body, the church! Then He will dwell with you, according to His Word, the words of promise. That’s the Word I may proclaim to you so that your life may bear fruit, a hundred, sixty, or thirty fold, and the fruits of the indwelling Spirit may show you that you do love the Lord indeed and keep His Word! Amen

ARIKAANSE VERTALING!

Geliefde gemeente van ons Here Jesus Christus

Die Here Jesus, broers en susters, het sy dissipels getroos met die belofte dat Hy sal terugkeer.  Hy sou Homself aan hulle openbaar.  Judas, nie Judas Iskariot nie, was effens verward deur die Here se instruksie.  Wanneer die Meester oor sy wederkoms gepraat het, oor sy openbaring, het Hy met die nasies, met die generasies wat nog moes kom, gepraat.  Het die Here van plan verander?  Hy het nie.  Hy sal Homself aan die wêreld openbaar in alle vrees en oordeel.  Aan die wat Hom liefhet en sy Woord bewaar, sal Hy egter Homself in liefde openbaar en Hy en sy Vader sal hulle liefhê en in hulle woon.  Dit is die Here se antwoord wat ons in die teks vind.  Dit is ‘n antwoord wat nie net vir Judas bedoel is nie, maar vir almal wat die gebod van liefde glo en aanvaar.  Dit is die voorwaarde!

Jesus het geantwoord: As enigiemand My liefhet, sal Hy my onderwysing gehoorsaam.  Hierdie vertaling is ‘n effense vrye vertaling.  Dit is ietwat van ‘n interpretasie.  Dit gee egter wel die korrekte interpretasie van hierdie woorde.  Dit sê letterlik: As iemand My liefhet, sal Hy my Woord bewaar.  Binne hierdie konteks het die Here Jesus dieselfde uitgedruk in verskillende woorde: hy sal my onderwysing gehoorsaam, my gebooie onderhou, ens.  In ons teksgedeelte herhaal Hy egter sy woorde en benadruk Hy dat die wat Hom liefhet sy woorde sal bewaar.  Dit is die volle som van sy onderwysing, sy instruksies.  Hy het onderrig met die gebod om te bekeer en te glo, lief te hê en te gehoorsaam!  Hy verlang na ‘n verhouding van liefde tussen Hom en sy navolgers, tussen sy Vader en sy kinders.  Daarom, as jy Hom liefhet, sal jy sy Woord bewaar!

Die kern van ons teks is daarom, broers en susters, die gehoorsaamheid aan die Here se Woord.  Wat beteken dit?  Dit is waarop ons vanoggend gaan fokus.  Soos julle bewus is, is daar so baie wat ons gehoorsaam, moet gehoorsaam, of wil gehoorsaam.  Natuurlik is daar ook baie dinge wat ons nie wil gehoorsaam nie.  Daar is so baie wat slegs ‘n tydelike waarde dra, soos gister se koerant, hierdie week se pamflette, of kitskos-houers.  Ons leef in ‘n verbruikerswêreld, ‘n weggooi-gemeenskap en die vullisbestuur moet goed ontwikkel wees.  Baie dinge wat ons lees of hoor, word dadelik vergeet.  Baie dinge gaan die een oor in en by die ander oor weer uit.  Wel, dit is nie wat die Here Jesus vir sy Woord wil hê nie.  Dit moet nie by die een oor in en by die ander een weer uitgaan nie!  Ons moet dit bewaar!  Ons moet dit ter harte neem en dit in ons hart bewaar en daaroor nadink!  Dit is wat ons doen wanneer ons Hom liefhet!  Dit word ryklik beloon wanneer ons dit doen!  Dit is wat ons in ons teks hoor:

Tema: Bewaar die Woord van die Here!

1. Die voorwaarde
2. Die betekenis
3. Die beloning

    

1. Die voorwaarde vir die bewaring van Jesus se Woord:

“As iemand My liefhet, sal hy My woord bewaar…” sê die Here Jesus, broeders en susters.  Hy sê inderdaad nie: “As iemand in My glo” nie, maar “As iemand My liefhet”.  Die verhouding waarna Hy streef met sy volgelinge, is ‘n verhouding van liefde, ‘n verhouding van wedersydse liefde.  God is nie geloof nie; God is liefde!  God se kinders, wat in die Vader wat Hom gestuur het, glo, moet Hom liefhê!

Baie mense, geliefdes, vind dit moeilik om daardie gelaaide woord “liefde” toe te pas op hul verhouding met God.  Is dit nie ‘n bietjie te voorbarig om daardie woord op onsself toe te pas nie?  Het ons ‘n liefdesverhouding met God, met die Here Jesus, soos wat ons met ons pa, of ma, eggenoot of kind het?  Ons vind dit nie moeilik om te sê dat ons ons vrou, of ons kinders, of sekere dinge van die wêreld liefhet nie, of dat ons nie sekere skoonhede van hierdie wêreld raaksien nie.  Ons kan hulle sien, beleef en aanraak.  Ons ken emosies en gevoelens vir hulle.  Inderdaad; ons het hulle lief!  Kan ons daaroor op dieselfde manier oor God praat, of oor die Here Jesus?  Dit is so moeilik om te weet presies wat dite behels of beteken in ‘n konkrete sin.  Hierdie liefde lyk so anders.

Wel, dit is inderdaad belangrik dat ons weet waaroor ons praat, geliefdes.  Soos u reeds weet het die Here Jesus ook gesê :”Wie vader of moeder bo My liefhet, is My nie waardig nie…” (Matt. 10:37).  Ons moet dus sorg dat ons weet wat dit beteken om die Here Jesus lief te hê!  Die probleem vir ons lê dalk in die manier waarop ons ons vrou, ons ouers, of ons kinders liefhet.  Ons ken die gevoelens en emosies wat ons vir hulle het, maar wat ons nie so sterk vir die Here Jesus voel nie.  Ja sekerlik is daar emosies, maar dit is soveel anders.  Ons weet dat God die Vader ons liefhet, ons jammer kry, dat Hy tere genade vir ons het, dat Hy ons nie kan vergeet nie.  Ons reaksie van liefde het ook soveel emosionele aspekte; neem byvoorbeeld die vreugde en danksegging waaraan ons in ons gebede en sang uitting gee!  Liefde is egter nie net net ‘n gevoel nie.  Dit is dalk wat ‘n jong seun dink wat op ‘n mooi meisie verlief geraak het.  Ons raak egter nie verlief op die Here nie.  Ja, ons is lief vir Hom en Hy vir ons.  Ons word geroep om ons God en ons naaste lief te hê, maar ons wys dit nie of gee nie op dieselfde manier daaraan uitting nie.  Dit maak ook ‘n verskil of hierdie naaste my vrou, my kind, my nefie of niggie, my bure of die slagoffer van ‘n tsunami is.  Ek moet hulle almal liefhê, maar nie op dieselfde manier nie.

Wanneer ons oor ons liefde vir die Here Jesus praat, broeders en susters, dink ons nie moontlike emosies wat ons vir ons man of vrou het nie.  Miskien verlang ons soms daarna om soveel liefde vir ons Vader te hê, so intiem en so konkreet, maar dit is nie die tipe liefde waaraan ons nou moet dink nie.  Ons verstaan meer duidelik wat liefde vir God is wanneer ons liefde as ‘n keuse sien.  Dit is hoe Israel geleer het om die HERE, Jaweh, lief te hê: want slegs Jahweh is God; ons en Israel moet vir Hom kies.  Om lief te hê, beteken dat jy by jou keuse moet hou.  Wanneer ‘n huwelik in gedrang kom, is die enigste weg terug om te kies om lief te hê.  Die emosionele element mag dalk gedeeltelik of totaal afwesig wees, maar getrouheid moet deurstraal.  Op konkrete wyse beteken liefde dat die man en die vrou wegbly van enige derde partye en hou by die keuse wat hulle vir mekaar gemaak het toe hulle hul troubeloftes aan mekaar afgelê het.  Dieselfde geld vir ons verhouding met die Here.  Israel kon nie Jahweh en Baäl liefhê nie; Jesus het self gesê dat niemand twee meesters kan dien nie.  Om lief te hê is om by jou keuse te bly; ongeag daarvan of dit goed voel of nie.  Ware liefde is liefde wat die toets deurstaan.

Net soos wat die HERE, Jahweh, die enigste God is wat die volk Israel met hul hele hart, siel en verstand en al hul krag moes liefhê. Hierdie liefde het hul hele lewe bepaal (nag en dag, by die huis en by die werk, ens. – sien Deut, 6:4-9).  Net so ook is die Here Jesus uniek en, geliefdes, om Hom lief te hê is om net so ‘n keuse te maak.  Ons liefde vir Hom is net so uniek soos ons liefde vir ons vrou, ons kinders of ‘n behoeftige naaste.  Daar is net een God en slegs een Middelaar tussen God en die mens, Jesus Christus, ons Verlosser.  Jy het Hom lief wanneer Hy jou keuse is en wanneer hierdie keuse vir Hom jou lewe en ander keuses in jou lewe bepaal.  Dit is wat die evangelis Johannes benadruk in sy eerste brief waar ons lees: “Moenie die wêreld liefhê of die dinge wat in die wêreld is nie” (1 Joh 2:15).  Dan verduidelik Johannes wat dit beteken: wanneer jy die wêreld liefhet, volg jy byvoorbeeld die begeerlikheid van die vlees en die oë.  Jy kan nie beide doen nie; jy sal ‘n keuse moet maak: jy moet óf die Here Jesus liefhê, óf die wêreld.  As jy die begeerlikhede van die vlees en die begeerlikhede van die oë nastreef, sal jy geheel en al opgaan in die rykdom, die besittings en die drome waarvoor hierdie wêreld so lief is.  Dit sal lei tot arrogansie, selfverheffing, selfsugtigheid en ‘n gespog met wat jy als bereik en doen, wys Johannes ons.  Jy het die keuse gemaak om vir daardie dinge te leef, om daardie dinge na te streef en jy is die een wat daardie lewe bepaal in self-gesentreerdheid.  Wanneer jy vir die Here Jesus kies, kan jy egter nie op daardie manier leef nie; jy kan nie beide liefhê nie.  Dan is Hy die kern van alles.  Dan kies jy soos Hy wil en jy kies mense (‘n vriend, ‘n kêrel of meisie, ‘n eggenoot) soos Hy sou kies.  Dan bepaal Hy jou lewe, jou keuses en jou houding ens!

Verstaan u alreeds meer, geliefdes, van wat dit vir u daaglikse lewe beteken wanneer u liefde as ‘n keuse sien?  Hoe weet mens dan nou dat ‘n mens hierdie liefde het?  As hierdie liefde nie deur gevoelens bepaal kan word nie en dit ‘n kwessie is van Hom liefhê met jou hele hart, siel en verstand en met al jou kragte, hoe weet jy?  Wel, ondersoek jouself!  Hoekom is jy hier?  Hoekom het jy vanoggend kerk toe gekom?  Was dit uit gewoonte of uit die bygelowige idee dat dit jou saak met die Here sal regmaak?  Of het jy hierheen gekom omdat dit ‘n bewuste keuse is wat jy gemaak het, omdat die kerkraad, namens die Here Jesus jou hierheen geroep het?  Hoekom het die kerkraad jou hierheen geroep?  Omdat die Here Jesus ons eerste liefgehad het, ons geroep het na sy liefde!  Sy Woord is aan ons geopenbaar, sy kerk is hier gevestig en Hy het ons verseker van sy liefde aan ons.  Soos Johannes in sy brief skryf: “Ons het Hom lief, omdat Hy ons eerste liefgehad het” (1 Joh 4:19).  Hy het ons eerste liefgehad en Homself aan ons geoffer, Hy het die losprys betaal en ons skuld weggeneem.  Dit is hoekom jy Hom nou liefhet, is dit nie?

Dit is inderdaad, geliefdes, die vraag wat in ons teks geïmpliseer word.  Dit is nou elke dissipel se verantwoordelikheid om hom/haarself die vraag af te vra of hy/sy werklik die Here Jesus persoonlik liefhet.  Dan is dit so dat jy Hom nie liefhet soos wat ‘n man sy vrou liefhet, of soos wat ‘n meisie hals oor kop verlief word op ‘n jongman nie.  Liefde kom voor in verskillende vorme en groottes.  Dit sou disrespekvol wees om te sê dat jy verlief geraak het op die Here, of dat jy dol is oor Hom.  God is te heilig daarvoor en die Here Jesus te hoog!  Dit is egter ‘n ander saak as ek jou vra: het jy die Here Jesus lief en kies jy daarom altyd vir Hom wanneer Hy so van jou vra?  In die keuse van jou vriende, byvoorbeeld, of in jou diens aan Hom, selfs al verskil dit van ander se opinies of houdings of van hoe hulle Hom dien…in alles, dien Hom!  Wat dit behels, broeders en susters, wil ek graag deur die gelykenis van die Saaier aan u illustreer.

1. Die betekenis van die bewaring van die Woord van die Here

   Dit gebeur redelik gereeld dat ons in ons lewens keuses moet maak wat moeilik is vir ons natuurlike emosies.  Wanneer ons teen ons kinders moet ingaan, of teen die gevoelens van ons eggenoot, of teen die verwagtinge van ons kollegas, is dit moeilik om ons keuses in liefde vir die Here te maak.  Dit is egter wanneer dit die duidelikste wys dat ons liefde vir die Here Jesus opreg en eg is.  Dan kies ons om te doen wat Hy van ons vra, dan bewaar ons sy Woord!  Dit is wat ons leer van die gelykenis van die Saaier wat ons saamgelees het.

   Soos u weet, geliefdes, word die verkondiging van die Woord met die saai van saad vergelyk.  U sal natuurlik weet dat die ontvangs en reaksie van die Woordverkondiging van persoon tot persoon baie kan verskil.  Dit is byoorbeeld vir ampsdraers belangrik om die gelykenis van die Saaier in ag te neem wanneer hulle hierdie verskillende reaksies sien en hoor in hul gemeentelede.  Dit is een ding om te verseker dat die prediking Skrifgetrou is (om dit te bewaar) en ‘n heel ander ding om die reaksie en terugvoer van die gemeentelede te evalueer.  Die Here Jesus het baie gehelp deur hierdie gelykenis met ons te deel.

   “’n Saaier het uitgegaan om te saai,” (Joh 13:3) het die Here Jesus aan sy gehoor, en aan ons, vertel.  ‘n Deel het langs die pad geval en die voëls het gekom en dit opgeëet.  Daar is mense, verduidelik die Here Jesus, wat die Woord hoor en dit glad nie verstaan nie.  Hoe so?  Dit is inderdaad ‘n belangrike vraag.  Ons ontmoet mense wat die boodskap hoegenaamd nie wil aanvaar nie en ook glad nie opgewonde kan raak daaroor nie en dan soos volg reageer: “Ek kry niks daaruit nie; dit sê my niks nie.”  Hulle hoor dit, maar die duiwel het so ‘n groot houvas op hulle deur hul pessimisme, hul vyandigheid byvoorbeeld, dat die Woord geen effek het nie.  Hulle hoor die preek, maar die Woord gaan by die een oor in en by die ander uit.

   Daar is ook mense, wys die Here, wat op ‘n heel ander wyse reageer.  “…’n ander deel het op rotsagtige plekke geval waar daar nie baie grond was nie; en dadelik het dit opgekom, omdat daar geen diepte van grond was nie; maar toe die son opgaan is dit verskroei, en omdat dit geen wortel gehad het nie, het dit verdroog” (Joh 13:5, 6).  Hulle is die mense wat die Woord hoor en baie opgewonde is daaroor.  Die Woord raak hul aan, dit maak hul harte warm vir die Here en hulle raak aangevuur vir diens aan die Here.  Hulle neem dit met vreugde aan, sê die Here Jesus.  En tog is dit nie blywend nie.  Hoekom nie?  Hoe kan hulle so aangevuur raak en wil oorgaan tot aksie, net om daarna skielik ontevrede te raak en weg te loop?  Hulle versaak dit wanneer moeilikhede na vore kom, wanneer dit nodig raak om opofferings te maak, of wanneer hulle besef dat hulle ook hul kruis sal moet opneem.

   Daar is ‘n derde groep.  Hulle is diegene wat die Woord hoor en dit ook effens bewaar.  Hulle het egter hul alledaagse lewe ook, jy weet.  Hulle is so besig met die eise van die wêreld, so onderdruk deur werksdruk, en hul tyd is so beset deur die verwagtinge van die samelewing, dat hulle nie kan byhou nie.  Hulle word versoek deur die rykdom wat die wêreld, die vereistes van die samelewing en hul geloof floreer nie, dra nie vrugte nie.  Hulle hoor die Woord, ja, en reageer tydelik daarop sodat die saad wortels skiet, maar die onkruid ook bly groei.  Op die ou end groei die onkruid sterker as die plante van geregtigheid en die vrug van die Woord word verstik.  Hulle het die Woord gehoor maar nie bewaar nie!

   Dit is so belangrik, geliefdes, om hierdie gelykenis in gedagte te hou.  Dit verduidelik soveel van die dinamika wat afspeel in ‘n gemeente waar die Woord verkondig word.  Gelukkig beklemtoon die Here Jesus ook ‘n vierde groep.  Die saad val in goeie grond en dra vrug, honderd-, sestig-, of dertigvoudig van wat gesaai is.  Hulle is nie almal dieselfde nie en die een dra nie soveel vrug soos die ander nie, maar ten minste hoor hulle die Woord en bewaar hulle dit.  Hulle is nie die hoorders waarvan die profeet Jesaja sê: “Jy het wel baie dinge gesien, maar daar geen ag op gegee nie; die ore oop gehad, maar jy hoor nie” (Jes 42:20).  Nee, hierdie lede hoor die Woord en bewaar dit!  Dit is twee afsonderlike dinge: die Woord hoor en dit bewaar!  Dit is wat ons waarneem van Maria, die moeder van Jesus: wanneer Simeon vir haar sê dat ‘n swaar deur haar siel sal gaan, het sy die woorde in haar hart bewaar.  Sy moes daaraan gedink het toe sy by die kruis gestaan het.  Wel, nou bewaar almal wat die Here Jesus ken, al die Woorde wat Hy gespreek het in hul hart; sy volle openbaring, die geopenbaarde wil van God soos wat Hy dit Sondag na Sondag aan ons verkondig.

   Om sy Woord te hoor en dit te bewaar, geliefdes, beteken dat ons met die Woord moet werk soos wat dit aan ons verkondig word.  Wanneer ons voor ‘n keuse gestel word, wanneer ons ‘n keuse moet maak, beteken dit dat ons onthou wat die Here Jesus aan ons gesê het, ons onthou die woorde van ‘n preek, van ons ouers, of ‘n onderwyser.  Wanneer ons Jesus liefhet, wil ons op daardie manier met sy Woord werk!  Dit is wat die Here Jesus gesê het aan die vrou wat uitgeroep het: “Salig is die skoot wat U gedra het en die borste wat u gesoog het” (Luk 11: 24).  Hy het geantwoord: “Ja, maar salig is hulle wat die woord van God hoor en dit bewaar” (Luk 24: 28).  Hoor en doen, hoor en gehoorsaam gaan hand aan hand.  Dan is dit handig om die woorde naby te hê wanneer ‘n situasie opkom; dan herken ons die situasie wanneer dit opkom en verstaan dit ook net soos wat Maria verstaan het wat met haar Seun gebeur het met die kruisiging.  Ons kan dit nie as vanselfsprekend aanvaar nie, weet julle, soos wat ons van Petrus geleer het.  Hy het nie gewerk met die woorde wat die Here Jesus met hom gespreek het toe Hy hom gewaarsku het oor sy toekomstige ontkenning van Jesus nie.  Na sy ontkenning het hy die woorde onthou en bitterlik geween!

   Ek is seker ons almal besef hoe belangrik dit is dat ons na hierdie Woord luister en met sy Woord werk, geliefdes.  Ons mag dalk sê dat ons die Here liefhet, maar wys ons hoe ons Hom liefhet deur sy Woord te bewaar?  Petrus is nie die enigste dissipel wat nie sy Woord bewaar het nie.  Al sy dissipels het van Hom weggevlug en gefaal in hul liefde vir die Here.  Ons het die Here inderdaad lief en bewaar sy Woord, maar wanneer ons voor ‘n keuse staan, maak ons nie altyd daardie keuse uit liefde nie.  Ons het die Here lief, maar wanneer ons onder druk staan, het die Woord nie die krag wat dit veronderstel het om in ons lewens te hê nie. Dit is ‘n ervaring wat ons telkens weer nederig maak, soos wat dit vir die dissipels was.  Dan is dit ‘n groot troos om die Here Jesus in sy Hoërpriesterlike gebed te hoor bid: “Ek het u Naam geopenbaar aan die mense wat U my uit die wêreld gegee het.  Hulle het aan U behoort en U het hulle aan my gegee, en hulle het U woord bewaar” (Joh 17:6).  Dit is wat ons sien na sy opstanding, wanneer Hy die skrif open vir die Emmausgangers en wanneer Hy vir Petrus vra: “Het jy my lief?”  Ja, Here, U weet dat ek U liefhet, het Petrus geantwoord en hy het dit duidelik in sy sendingswerk gewys, selfs toe dit hom sy lewe gekos het!  Hy het vir Hom gekies, waarheen dit ook al gelei het!

    

2. Die beloning vir die bewaring van sy Woord

Wat ‘n wonderlike Evangelie is dit, geliefdes: ons het die Vader lief omdat Hy ons eerste liefgehad het en die Vader het ons lief wanneer ons in reaksie daarop sy Seun liefhet.  Dit is wedersydse liefde, ‘n ware verhouding van liefde.  Die Vader beloon ons vir ons liefde vir die Here Jesus en omdat ons sy Woord bewaar.  Soos die apostel Paulus dit in sy brief stel: “[niks]…ons sal kan skei van die liefde van God wat daar in Christus Jesus, onse Here is nie” (Rom 8:38-39).  Vandaar dat die Here Jesus byvoeg: “…en Ons sal na hom toe kom en by hom woning maak” (Joh 14:23).  Is dit nie wonderlik nie?!  Die Almagtige Skepper van hemel en aarde en die Here Jesus, sy ewige Seun, sal hul woning by ons kom inneem!  Dit mag dalk onmoontlik lyk, maar dit is wat die Skrif aan ons voorhou as ons beloning.  Net soos wat Hy elders in die Skrif sê dat ons tempels is van die Heilige Gees.  Weereens, is dit iets wat ons voel, of ervaar op ‘n tasbare wyse?  Nee, maar dit is steeds waar en ons moet dit glo!  Net soos wat die Gees, wat in ons woon ons van ons sondes oortuig, ons lei na daaglikse bekering, ons verseker van ons verlossing, vrede bewerk, troos en krag in ons deur sy heilige Woord, so werk die Vader en die Seun, wat ook in ons woon, in ons deur die Woord!  Hulle herskep ons na die beeld van die Here Jesus; hulle rus ons toe vir ons diens aan God, en versterk ons in die stryd teen die sonde, die duiwel en ons vlees!  Hulle doen dit deur die Woord wat ons bewaar, waardeur hulle intiem en persoonlik met ons praat, waardeur hulle ons sterk maak om te kies vir God!

Broeders en susters, wat beteken dit in die daaglikse ervaring van ‘n lewe van geloof en in liefde tot die Here? Die dissipels wou so dikwels dat die Here Jesus met groot mag en krag in hierdie wêreld moes werk, dit moes laat skud en sidder.  Judas, soos ons gesien het, was ook teleurgesteld dat die Here Jesus in hulle sou werk, in hulle sou woon, en nie in die wêreld nie.  Dit is wat ons ook vandag heel dikwels hoor en sien. Ons behoort groot verandering te sien, publieke aktivisme wat die nasie skud.  Dan reageer die Here Jesus: “Ek doen dit op die nugter manier, die eenvoudige manier: Ek sal by julle kom woon.  Ek verander lewens; Ek leer mense om God en die naaste lief te hê; en Ek wys wat dit beteken vir dié by wie Ek en die Vader ons woonagtig maak: hulle bewaar my Woord! Hulle leef volgens my Woord!”. Dan, wanneer die tyd ryp is en die Here terugkom, sal die groot geraas losbars, sal die geweld vernietig en die oordele losbreek. Maar nou, egter, kom Ons by julle woon, terwyl Ek ook weg van julle is om ‘n plek by die Vader voor te berei! Dit is julle troos! Dit is vir julle vrede, wat alle verstand te bowe gaan!

Het u die Here lief, geliefdes? Het u Hom lief omdat Hy u eerste liefgehad het? Bewaar sy Woord en gehoorsaam sy wil.  Hy wil jou verenig met Hom in geloof en liefde.  Wys dit in u woorde en dade, deur ook verenig te word met sy liggaam, die kerk!  Dan sal Hy in u woon, volgens sy Woord, die woorde van sy beloftes. Dit is die Woord wat ek u mag verkondig sodat u lewe vrug mag dra, honderd-, sestig- of dertigvoudig.  En die vrugte van die Gees mag u wys dat u die Here inderdaad liefhet en sy Woord bewaar!

 

Amen